Użytkownik <c...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:5ea0.00000207.3c80a721@newsgate.onet.pl...

> a inni optymalni ??Mam nadzieje ze tez mysla:)))) nad minusami diety
optymalnej czy są jakies krytyczne opracowania diety napisane przez lekarzy
> optymalnych???

Tak. Jest krytyczne opracowanie przez samego autora DO, zawarte jest w
"Książce Kucharskiej".

Uwaga! Tych, którzy nie trawią "długaśnych" tekstów [np. Iwon(k)a]
uprzedzam: będzie długaśne. A ponieważ Iwon(k)a powołała się na fragment
właśnie tegoż wstępu rzeczonej książki, sensownym jest przedstawić całość
tej wypowiedzi.
"Minusy" te, wieloletnich stażystów DO generalnie nie dotyczą (wszystko
zależy od stopnia zniszczenia organizmu poprzednim modelem żywienia i jego
zdolności regeneracyjnych). Cytuję:

PODSTAWOWE ZASADY ŻYWIENIA OPTYMALNEGO

Żaden organizm nie potrafi zapewnić sobie tak idealnego składu chemicznego
spożywanych pokarmów, aby wszystkie jego komórki i tkanki otrzymywały zawsze
tylko to, co jest dla nich najlepsze, tj. njlepsze składniki budulcowe i
najlepszą energię, i w takiej ilości, w jakiej organizmowi jest to
potrzebne. Dlatego odżywianie się człowieka jest kompromisem między tym, co
jest, a tym co być powinno. Chodzi o to, aby to, "co jest", było jak
najbardziej zbliżone do tego,
"co być powinno".
Komórki człowieka są potencjalnie nieśmiertelne. W optymalnych warunkach, w
hodowlach tkankowych, nie wykazują objawów starzenia się. Ale tylko wtedy,
gdy dostarczy się im dokładnie to, czego potrzebują, i dokładnie wtedy,
kiedy potrzebują, oraz jak najszybciej usuwa z ich środowiska wszystkie
szkodliwe odpady ich przemiany materii.
Gdyby udało się warunki te spełnić wobec wszystkich komórek w organizmie
człowieka, to człowiek nie podlegałby procesom starzenia i mógłby żyć
wiecznie, a przynajmnie wielokrotnie dłużej niż żyje obecnie. Niestety w
praktyce życiowej jest to niemożliwe. Na razie człowiek musi starzeć się i
umierać, ale rozsądne będzie takie postępowanie, aby procesy starzenia
zachodziły w jego organizmie jak najwolniej, a wskutek tego jego życie
trwało jak najdłużej.
Wbrew powszechnym poglądom czynniki genetyczne nie mają większego wpływu na
długość życia. Przede wszystkim zależy ono od czynników środowiskowych, w
tym głównie od sposobu odżywiania się. Właściwe odżywianie powinno zapewniać
najlepsze pokrycie potrzeb budulcowych, "remontowych" i energetycznych, a
także ograniczać do minimum powstawanie w organizmie toksycznych produktów
przemiany materii i maksymalnie usprawniać ich wydalanie.
Żywienie optymalne ma na celu zapewnienie takich właśnie warunków dla
naszych organizmów.
Ż y c i e t o b i a ł k o.
J a k i e b i a ł k o - t a k i e ż y c i e.
Inne białko i inne życie ma fasola, a inne człowiek. Człowiek powinnien
spożywać białko, które chemicznie najbardziej zbliżone jest do białka
ludzkiego organizmu. Takie białko, z którego organizm może budować, czy
regenerować każdą tkankę, występuje praktycznie jedynie w żółtkach jajek.
Prawie równie dobre są białka z wątroby, czy nerek. Pokrywają one dobrze
potrzeby wielu narządów.
Białka należy spożywać mało. Organizm człowieka nie magazynuje go na zapas.
Przy zbyt dużym spożyciu białka cały jego nadmiar jest szybko rozkładany,
przy czym w tym procesie ze 100 gramów białka organizm wytwarza 56 gramów
węglowodanów, które organizmowi nie są potrzebne i na ich dalszy przerób
zużywa niepotrzebnie energię.
Ile człowiek powinien zjadać białka? Można to dokładnie określić dla każdego
indywidualnego człowieka, badając u niego poziom wolnych aminokwasów we krwi
i poziom tak zwanego "azotu polipeptydowego". Można, tylko jest to
niepraktyczne, bo zapotrzebowanie na białko zmienia się w zależności od
rodzaju składników energetycznych ("paliw") dostarczanych w pożywieniu wraz
z tym białkiem. Rodzaj "paliwa" i jego jakość wpływają na zapotrzebowanie
organizmu na białko; im dostarczane "paliwo" jest lepsze, tym białka
potrzeba mniej.
Znacznie zwiększają zapotrzebowanie na białko węglowodany, które są
"paliwem" niskiej jakości i trudno w organizmie spalanym. Żeby rozbić
cząstkę glukozy (która jest węglowodanem) na połowę, organizm musi zbudować
12 ciężkich enzymów białkowych, przeznaczając na nie, prócz białka, sporo
wit. B1 i dużo magnezu. Enzymy te zużywają się i wciąż muszą być zastępowane
przez nowe.
Do rozbicia cząstki kwasu tłuszczowego na cząstki dwuwęglowe potrzebny jest
tylko jeden enzym białkowy, a na cząsteczki jednowęglowe, tzw. alfa
oksydacje, również wystarcza jeden enzym.
Co będzie, jeśli człowiek wprowadzi do swojego organizmu zbyt dużo bialka?
Szkody będą widoczne, gdy jego spożycie przekroczy 15 dag na dobę. Wtedy
nadmiar białka musi byc przerobiony i wydalony. W skład białek wchodzi azot.
Wraz z wydalanym azotem organizm traci dużo wodoru, który jest doskonałym
paliwem, ale którego organizm już spalić nie może. Na każdy atom wydalanego
azotu organizm musi wydalić 3 atomy wodoru w amoniaku i 2 atomy wodoru w
moczniku. A przy tym wątroba i nerki są obciążone dodatkową pracą.
W jednej z poprzednich publikacji sformułowałem następujące prawo życia:
"organizm nie powinien robić nic ponad to, co robić musi; mądrością jest
postępować z nim tak, aby musiał robić możliwie mało". Zatem spożycie białka
powinno być możliwie małe: dla zdrowego człowieka na diecie optymalnej
wystarcza 30-50 gramów na dobę, jeżeli jest to białko o wysokiej wartości
biologicznej.
Oprócz bialka organizm potrzebuje bardzo wiele złożonych związków, które
musi wytwarzać sam, jeśli nie otrzyma ich w pożywieniu. Nie potrzebuje
witamin, ale potrzebuje gotowych enzymów , w których witaminy są tylko
małymi cząstkami całości, nie potrzebuje żelaza, lecz hemoglobiny do
przenoszenia tlenu do tkanek i dwutlenku węgla z tkanek do płuc, potrzebuje
mioglobiny do magazynowania tlenu w mięśniach. Żelazo jest tylko ich
składnikiem. Lepiej zatem będzie, gdy dostarczymy w pożywieniu gotowe
enzymy, np. w wątróbce wieprzowej, zamiast łykać witaminy w proszkach, czy
też gotową hemoglobinę w produktach zawierających krew (np. kaszanka,
krwiste salcesony) zamiast brać żelazo w zastrzykach.
Inne witaminy, minerały i enzymy organizm potrzebuje do spalania
węglowodanów, inne do przetwarzania węglowodanów w trójglicerydy, a
następnie w cholesterol, a inne do spalania tłuszczów.
W tłuszczach zwierzęcych spożywanych w naturalnych produktach , np. w
boczku, czy słoninie, występuje prawie tyle enzymów, witamin i minerałów,
ile organizm musi zużyć do spalenia tych tłuszczów. Jedząc tłuszcz zwierzęcy
dostarczamy więc i "paliwo" i "piec" do jego spalenia, jedząc węglowodany
dostarczamy samo "paliwo" i to nie najlepsze, a "piec" musi organizm budować
sobie sam.
Inaczej jest, gdy żywienie optymalne rozpoczyna człowiek wyniszczony
chorobą,
z anemią, niedoborem albumin we krwi, z zanikami mięśni. We wszystkich
chorobach, których przyczyna leży w odżywianiu się głównie produktami
węglowodanowymi, tzn. pochodzenia roślinnego (wyjaśnienie tych spraw
znajduje się w książce pt."Tłuste życie"), występują niedobory wartościowego
białka, brakuje także chorym wartościowej energii. W początkowym kresie
żywienia optymalnego, tj. przez ok. 1 miesiąc u osób młodych i ok. 3
miesięcy u starszych, należy zwiększyć spożycie białka do 100, a nawet 130
gramów na dobę. Podobnie należy postępować w przypadku osób chorych od dawna
na gościec przewlekły postępujący, z niedoborami wagi i dużymi zmianami
zniekształcającymi stawów. Na ogół zachodzi też potrzeba zwiększenia
spożycia białka w chorobach tkanek i narządów z zasady słabo odżywianych,
takich jak skóra, naczynia krwionośne, kości, chrząstki, przez długi czas
nie dożywionych. Dostosowując rodzaj spożywanego białka, tzn. jego skład
chemiczny, do składu chemicznego białek narządów i tkanek szczególnie
uszkodzonych chorobą, można znacznie przyspieszyć ustępowanie zmian
chorobowych. c.d.n.