On 19 Kwi, 23:00, Ikselka <i...@g...pl> wrote:
> "Przerażają mnie moi znajomi, Mamo.
>
> Jestem dumna z mojej córki.

A ja jej wspolczuje.
Trauma, jaka jej zafundowaliscie, jest mozliwa do
ogarniecia tylko w Twoim i Twojego meza towarzystwie.
Co widac z pierwszych slow jej listu.

Zamkniecie jej umyslu na wszelkie inne poglady
sieje w jej mlodej glowie zamet i cierpienie.
Jej butne IGNORANCI zas, dobitnie swiadczy
o zbetonieniu pogladow juz na wejsciu w dorosle
zycie.

Choc nie wiem, czy, posiadajac takie a nie inne
poglady, kiedykolwiek dorosnie.