Śmiałam snuć jakieś przypuszczenia dotyczące problemu (mniej lub bardziej
trafione) a ktoś czuje się tym urażony chociaż pisałam, że wypowiadam się
ogólnie i od razu mi się dostaje... pisałam,
że nie chcę oceniać e-krzysztofa, był tylko przykładem, bo problem ten
dotyczy nie
tylko jego osoby.
To były tylko rozważania, teraz żałuję, bo to jakieś nieporozumienie
posądzać mnie o psychoanalizę (robią to szczególnie osoby, które nie mają o
niej zielonego pojęcia!) i wnikanie w jakieś jego sprawy nie znając go
osobiście, nie wykazując nawet takiej chęci. Po co prowokuje do dyskusji,
aby potem oceniać wypowiedzi innych i wybierać z nich to, co dla niego
najlepsze?
Czy nie uważacie, że takie internetowe dyskusje są trochę pozbawione sensu?
Nie są natchnieniem do przemyśleń tylko polem jakiejś słownej agresji albo
frustracji (dobrze, że oberwało mi się tylko trochę, ale emocje jakie czuje
powodują, że wcześniej neutralny e-krzysztof staje się dla mnie kimś
drażniącym).

M.M.


>
> - no nieżle. Może przeczytajcie sobie mój pierwszy post w którym pytam o
to,
> dlaczego cały ten temat jest postrzegany tak stereotypowo. Niejaka
Moralistka
> przeprowadza moją psychoanlaizę. Więc dowiaduję się, że miałem
nieszczęśliwe
> dzieciństwo i Bóg wie ile złych doświadczeń z kobietami, uciekam od
> odpowiedzialności i w ogóle lubię siedzieć już tylko w kapciach przed
> telewizorem i nie mam w życiu nic do zrobienia. Wybaczcie, że się
uśmiecham :)
> Tak ciężko uwierzyć, że jestem całkiem normalnym facetem, który choć może
ma
> nieco radykalne poglądy i niekiedy trochę się zapędza, to jednak jest
zupełnie
> bez przegięć i na pewno nie spędza życia przed telewizorem?
>
> Jak do tej pory nikt mi rozumnie nie wyjaśnił, dlaczego posiadanie dziecka
> miałoby byc czymś wartościowszym niż jego nieposiadania - i wszystkie temu
> towarzyszące rzeczy jak np. dlaczego mężczyzna chcący mieć dziecko jest
> dojrzały a nie chchący jest niedojrzały. Nikt tego nie zrobił, bo
stereotypów
> nie można logicznie uzasadnić. Jak narazie przekonałem się jedynie - że
> szczególnie kobiety w tym temacie - nie potrafią wyjść poza stereotypy.
Sorry-
> lubię Was kobiety, ale niekiedy przesadnie bujacie w obłokach. Choć... w
sumie
> ktoś musi, bo świat pełen realistów byłby nie do zniesienia.
> K.
>
> --
> Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl






"wa" <w...@p...pl> wrote in message news:1415558.Tju7vY97H8@hrw.local...
> e...@p...onet.pl wrote:
>
> > Należę do tych facetów, którzy otwarcie mówią, że nie chcieliby mieć
> > dzieci - przynajmniej teraz i pewnie przez kilka najbliższych lat. Może
> > kiedys się to zmieni - nie wiem, mam 32 lata, więc chyba nie za mało jak
> > na instynkt ojcowski. Kiedy o tym mówię na głos, spotykam się z jawną
> > agresją - zwłaszcza ze strony kobiet, albo ukrytą agresją - również
> > najczęściej ze strony kobiet, które w tym wypadku pobłażliwie mówią do
> > mnie coś w rodzaju: "jeszcze nie dojrzałeś". Chętnie dowiem się co o tym
> > myślicie. Darujcie sobie drogie panie wszystkie wyrazy współczucia itp.
> > Argumenty emocjonalne raczej do mnie nie przemawiają. K
> >
> >
>
> Wiesz, zastanawiam się, dlaczego niby Cię obchodzi (jeżeli żeczywiście Cię
> to obchodzi), co na temat Twojej niechęci do bycia ojcem sądzą obcy Ci
> ludzie, trochę takie wirtualne duchy? Po co Ci ta wiedza?
> 1. Jeżeli wiesz, że nie chcesz mieć dzieci, to chyba sprawa jest jasna i
sam
> ten fakt nie jest dla Ciebie problemem.
> 2. Rozumiem, że przeszkadza Ci, że jakieś, kobiety (nie napisałeś o nich
nic
> bliżej) zachowują się jak to określiłeś agresywnie w związku z tym w
> stosunku do Ciebie. Jeżeli nie są to dla Ciebie bliskie kobiety, to co Cię
> obchodzi ich zdanie i po co z nimi w ogóle o tym rozmawiasz?
>
> No, chyba, że są to kobiety w jakiś sposób dla Ciebie ważne, to byłby
> istotny szczegół i mocno zmieniałby opisaną przez Ciebie sytuację.
>
> Pozdrawiam
>
> --
>