Użytkownik "... z Gormenghast" <p...@p...onet.pl> napisał w
wiadomości news:af28ch.3vs1mnv.1@Gormenghast.ha402f4c6.invalid.
..

To z mojej strony tylko impresja... Broń Boże nie głos w dyskusji ;))))))

> Moim zdaniem De Mello (albo tylko jego następcy publikujący książkę)
> pomija jeden bardzo istotny szczegół sprawy. Nie można zabrać z ziemi
> ludzi i przyglądać się jej jak wspaniale sobie bez nas radzi (pomijając,
że
> wcale by nie było tak różowo). To właśnie ludzie z ich niedoskonałą (i
słusznie)
> świadomością są przedłużeniem Natury, i wszystko co się wyrabia w ich
> umysłach jest częścią ogólnego, nieodgadnionego planu. Łącznie z błędami
> i cierpieniem.


W pustym raju dni po wygnaniu
Stwórca trawi na długich spacerach
Nocą leży na chmurnym posłaniu
Jasność własna sen mu odbiera
Swoich praw się uczy na pamięć
Sam ich musi przestrzegać by trwały
W pustym raju niebo jak kamień
Pusty raj jest dla Stwórcy za mały

A ludzie dwoje
W świecie brodzi
Adam poluje
Eva dzieci rodzi

W pustym raju powietrze kwaśne
Jałowieje nietknięta ziemia
Zarastają ścieżki ostatnie
Nikt nie zbiera owoców stworzenia
W wielkiej ciszy prócz kroku swojego
Słyszy Stwórca rytm uporczywy
Z drzewa wiedzy dobrego i złego
Lecą jabłka w wysokie pokrzywy

A tam deszcz pada
Wichry żałosne
Adam ma katar
Ewa sieka czosnek

W pustym raju archanioł Gabriel
Miecz ognisty czyści od święta
To przed Panem wypręży się nagle
To postraszy z nudów zwierzęta
Towarzyszy Stwórcy w przechadzkach
Lecz nie może Go bawić rozmową
Żadną myślą zaskoczyć znienacka
Obaj myślą wszak jednakowo

Na ludzkim lądzie
Nagle już starzy
Adam wciąż błądzi
Ewa ciągle marzy

(Pusty raj - Jacek Kaczmarski)

ciagle bładząca w marzeniach ;)

j.o.A.