Saulo pisze:

> Przypominasz mi mojego ojca.

Ten nawyk wpoił mi właśnie mój ojciec. Ja przejęłam go bezboleśnie
pewnie dlatego, że wpoił go pokojowo. ;) W czasach naszego dzieciństwa
funkcjonowały właściwie wyłącznie metalowe tubki, które po prostu
pękały, gdy się je ściskało od razu po środku i zawartość wyłaziła
dziurami. Poza tym trudno było później taką pogiętą tubkę opróżnić do
końca, a czasy były ciężkie. ;) Teraz, w dobie plastikowych tubek nie ma
to już większego znaczenia, ale przyzwyczajenie drugą naturą. Mój mąż
notorycznie nie stosuje się do tych zaleceń. ;)

> A książki okładał w gazety, żeby się nie broń Boże rogi i brzegi nie
> zniszczyły.

W dzieciństwie okładałam książki w przezroczystą folię, którą ojciec
gdzieś zdobywał. Wiele książek miałam tak owiniętych, ale książki wtedy
wydawane w większości nie zasługiwały na takie nabożne traktowanie.

> Dobra, dobra, napisz więcej o konkretnych zachowaniach a grupa Cię
> podsumuje ;D

Nie ścieram kurzy, dostaję szału, kiedy mam coś posegregować, bo
przerasta mnie stworzenie jasnych kryteriów "co do czego", w związku z
tym różne papiery i książki piętrzą się odłożone na później.
Jak mi się coś jeszcze przypomni, to napiszę. ;)

Ewa