Użytkownik Zbigniew Andrzej Gintowt napisał:
>
> Spróbujmy pomyśleć nieco...
>
Witam Szanownych Grupowiczów!

Nie wiem jak w istocie powinien być zatytułowany ten wątek.
Prawdopodobnie wie to tylko Pan Janusz. Wie czego chce - żyć, czy
umrzeć. Mogę tylko domniemywać, że ma prawo pragnąć śmierci, kresu
swojego cierpienia, bo medycyna t e r a z nie łagodzi tych cierpień w
sposób dostateczny; że ma prawo do lęku o swoją przyszłość, lęku
nieporównywalnego z tym, jaki czuje przeciętny człowiek, czy my ludzie
niepełnosprawni (w różnym stopniu). Napisałam, że mogę domniemywać, ale
przynajmniej po części, wszystko to jest wpisane w moją egzystencję,
chociaż mój stan fizyczny jest (jeszcze) dużo lepszy, a moja
samodzielność znacznie większa. Jednak jako osobę z zanikiem mięśni może
mnie czekać podobna przyszłość, to co piszę, jest więc głęboko przemyślane.
Podpisuję się pod każdym słowem, jakie mój "Przedmówca" napisał o
obłudzie naszego społeczeństwa. Zgadzam się również, że podstawową
kwestią w tej dyskusji powinno być to, w jaki sposób ludziom
niepełnosprawnym zapewnić godne życie, bez względu na to, czy ma ono
trwać lata, miesiące, dni, czy godziny i bez względu na to, czy myślą o
samodzielnym (rozumiem przez to samodzielne podjęcie decyzji) jego
zakończeniu. To nie ulega wątpliwości! Jako pesymistka obawiam się
tylko, czy nie jest to pobożnym życzeniem, a na pewno zajmie nam to
lata. Wystarczy popatrzeć na "pomysł" opisany właśnie na stronie Pana
Janusza, o tym, że "za karę"(?! za to, że nie jest posłusznym
obywatelem? a może zmieniły się przepisy?) ograniczono mu opiekę
pielęgniarską w domu... Ograniczono, podczas gdy powinien mieć
zapewnioną opiekę całodobową i to bez żadnej "łaski", czy wskutek
wzbudzonego nagle medialnie "współczucia" i uważam, że opiekę taką
powinno zapewniać Państwo Polskie.
Ale pozostaje jeszcze kwestia wolności człowieka, jakby pomijana. Każdy
niepełnosprawny ma sferę wolnościową znacznie ograniczoną. Pan Janusz,
który na skutek swej niepełnosprawności może prawie wyłącznie myśleć,
mówić, odczuwać, ale w sferze fizycznej prawie (na szczęście dla nas
tylko prawie) nic nie może zdziałać, ma tę sferę ograniczoną w sposób
trudny do wyobrażenia.. A jakby paradoksalnie za tym ograniczeniem idą
cierpienia fizyczne i cierpienia związane ze świadomością (ani
odczuwanie bólu fizycznego, ani świadomość nie są przecież
ograniczone!). Może więc warto byłoby odszukać w sobie nie pokłady
litości i "współczucia", nie dobrych rad typu - wszystko przed Tobą,
nauka idzie do przodu, znajdą się dobre dusze, które Ci pomogą, a
pokłady w s p ó ł o d c z u w a n i a i pokłady szacunku dla wolności
innych. Jak, każdy z nas niepełnosprawnych, nas ludzi, chciałby być w
takiej sytuacji potraktowany? Na co chciałby mieć szanse? Odpowiedzi
wcale nie będą czarno-białe. Spróbujmy też pomyśleć o godności
człowieka. W każdej sytuacji i każdym stanie.
Ja chciałabym mieć możliwość zachowania godności do końca. Nawet, jeśli
miałoby to mieć związek z samobójstwem (eutanazją). Nie jestem do końca
przekonana, czy to są kwestie, które powinno regulować prawo, czy
powinno się to pozostawić w indywidualnej, bardzo intymnej ludzkiej
sferze. Jednak, kiedy pomoc przy odejściu (popełnieniu samobójstwa)
miałaby kogokolwiek postawić w stan oskarżenia o zabójstwo - wówczas nie
ma innej drogi, jak legalizacja eutanazji.
Niezależnie od tego, czy prośby (żenujące, że w kwestii opieki muszą to
być prośby) Pana Janusza są wyłącznie krzykiem o pomoc, żeby mógł godnie
żyć, czy też j e d n o c z e ś n i e prośbą o możliwość godnego
odejścia, należą Mu się wielkie podziękowania za odwagę. Za to, że na
własnym, bolesnym przykładzie, na własnym życiu, daje nam tak cenną
lekcję i pokazuje, że życie nie składa się wyłącznie z czerni i bieli, i
że można walczyć o swoje prawa tak wytrwale i z pełną świadomością. Ja
złożę swój podpis pod oby dwoma wnioskami: i w sprawie opieki, która
powinna być prawem Pana Janusza i obowiązkiem Państwa Polskiego; i w
sprawie referendum o eutanazję (choć nie bez wątpliwości).
Na zakończenie jeszcze - mam nadzieję, że "szum medialny" wokół Pana
Janusza będzie trwał przynajmniej na tyle długo, żeby problem okazał się
przynajmniej godny poważnych, wnikliwych i długotrwałych, a nie
chwilowych dyskusji. Także na tej Grupie Dyskusyjnej. I idących za nimi
czynów.. Czego sobie i Państwu życzę..

Z wyrazami szacunku i pozdrowieniami
Magdalena Sikorska




---
avast! antywirus: Wychodzace wiadomosc czysta.
Baza sygnatur wirusow (VPS): 000721-1, 2007-03-03
Przetestowano na: 2007-03-04 21:12:28
avast! - Copyright (c) 1988-2007 ALWIL Software.
http://www.avast.com