W dniu 21.05.2017 o 18:17, Ikselka pisze:
> Ale akceptacja ta powinna być rozumiana jako przyjęcie do wiadomości ich
> istnienia, uświadomienie sobie swoich wad - a nie jako usprawiedliwienie
> ich czy, co gorsza, uznanie za zalety i pochwała.

Czyli jestem gorszy, bo mam wady, których nie ma szans zmienić,ale
czynią mnie gorszym. Tak jakby bycie melancholikiem było niezmienialne a
jednak złe, albo bycie kobietą.