On 14 Cze, 14:32, khonsu <f...@g...com> wrote:
> > Nowej maszynki? Nie. Nowego mielenia uzupełnionych danych i nowego
> > kotleta w menu.
>
> Nowej maszynki w sensie teoria względności, mechanika kwantowa itd. stara
> mechanika (klasyczna) nie dała rady (zakrztusiła się)
>
> Wracając do meritum, czyli wypowiedz M. Woźniaka
>
> "Prawda się nigdzie nie chowa. Ta, którą zbudowaliśmy, jest dobrze
> widoczna, a tej, której jeszcze nie zbudowaliśmy, nie ma. I tyle."
>
> Wychodzi na to że albo matematyka, a więc absolutna pewność (prawda), albo
> indukcja niezupełna, a ta z prawdą nie ma nic wspólnego.
>
> > No tak, jak już wcześniej powiedzieliśmy, nie mamy ostatecznej teorii,
> > więc gromadzimy informacje i poprawiamy nasze dotychczasowe teorie
> > zbliżając się (mówiąc w przeności) asymptotycznie do pełen teorii.
>
> Takie podejście nie ma nic wspólnego z poszukiwaniem jakiejś mitycznej
> "prawdy", w tym kontekście Dukaj mi się przypomniał więc zacytuje
> dosłownie, co by nie przekłamać.
>
>         "Całe nowożytne przyrodoznawstwo opiera się na zasadzie indukcji
> niezupełnej - w opozycji do czystej matematyki i logiki [...]
>         Czy istnieje jakikolwiek dowód, iż skoro zależność (prawo) T zachodzi w
> przypadkach x1, x2... xn, to zajdzie także dla xn+1? Nie.
>         W przypadku indukcji niezupełnej Brzytwa [Ockhama] zostaje wszakże
> powstrzymana i wykorzystana jedynie do selekcji spośród zbioru możliwych
> praw wyjaśniających zaobserwowane fakty - prawa najskromniejszego w swych
> postulatach (T1).
>         Czy jednak oznacza to że prawo T1 jest prawdziwsze (czy choćby bardziej
> prawdopodobne) od praw T1, T2, T3...? Nie.
>         Żadne wzajemne porównania prawdziwości hipotez nie mają sensu. Choć może
> się na pierwszy rzut oka wydawać to absurdalne, wszystkie
> niefalsyfikowalne hipotezy są równie prawdziwe, niezależnie od ilości
> potwierdzających je faktów. Nie jest możliwe stopniowanie prawdziwości
> reguł wywiedzionych indukcyjnie.
>         Prawo T1 (że rzucony w górę kamień spada z uwagi na wzajemne przyciąganie
> grawitacyjne kamienia i planety) nie jest w żaden sposób bardziej
> prawdziwe od praw T2, T3..., wprowadzających do modelu dowolną ilość
> nowych zmiennych (że np. do upadku kamienia konieczna jest ponadto
> każdorazowa interwencja niewykrywalnych Demonów Ruchu), d o p u k i  t e
> z m i e n n e  s ą  n e u t r a l n e  l u b w z a j e m n i e  s i ę  z n
> o s z ą (tzn. dopuki T2, T3... też nie dają się sfalsyfikować na gruncie
> x1... xn).
>         Owe "zmienne uśpione" są natomiast po prostu pomijane, ze względów tyleż
> praktycznych, co estetycznych - ale nie logicznych!.
>         Bo przecież n i e  w i e m y, czy Demony Ruchu istnieją. Natomiast n i e
> m a  p o t r z e b y uwzględniać ich istnienia w równaniach. Podobnie przy
> obliczaniu przyrostu demograficznego Azji nie ma potrzeby uwzględniać
> funkcji grawitacyjnych sąsiednich gromad galaktyk - nic nam to jednak nie
> mówi na temat istnienia/nieistnienia gromad."
> Jacek Dukaj - "Perfekcyjna Niedoskonałość"

Nie wiem kim jest pan Dukaj, ale to co powiedział wygląda bardzo
dobrze.

Powiedzmy to zrozumiałym językiem.

Matematyka stwierdza prawdy ogólne, masz czegoś 10 i z tego zabierzesz
4 to zostanie Ci 6. Jest to prawda matematyczna (logiczna).

Ale konkretne nauki stwierdzają prawdy z obserwacji. Na przykład, że
przyspieszenie ziemskie wynosi 9,82 ms2. Na innej planecie to jest
inna liczba, ale to już nie jest problem matematyki tylko fizyki
konkretnej planety.

To przyspieszenie będzie się zmieniać w miarę jak ziemia się ochładza
i kurczy. To się mierzy.

Matematyka = maszynka do mięsa, pomiary i konkretne teorie = mięso.

Jest jedna maszynka do mięsa (w różnych wariantach), a mięso do niej
pochodzi z rzeźni, czyli z doświadczenia.

Niech mi nikt nie mówi, że nasz świat to nie rzeźnia.