Użytkownik "czerwony" <c...@s...onet.pl> napisał w wiadomości
news:hnd0g7$ggs$1@news.onet.pl...
>
> Użytkownik "tren R" <t...@n...sieciowy> napisał w wiadomości
> news:mdd8jrrib4cj.dlg@trenerowa.karma...
>
>> możesz się dopatrywać celu we wszystkim, jak również wszystko może zdać
>> ci
>> się bezcelowe. to bez znaczenia - jak dla mnie. świadomość tego faktu
>> nijak
>> nie pomaga spędzać czasu z moją matką - dokładnie tak, jak napisał
>> redart.
>> nie bardzo mi się chce wchodzić w jakieś ezoteryczne rejony, wybacz.
>
> Ludzie mają różne ulubione zabawki. Trener lubi wziąć dzieci na karuzelę
> lub bierze się za gitarkę- czy coś tam. Ulubioną zabawką mamy trenera jest
> 'lalka-synuś'.
> I trener ma trzy ruchy:
>
> 1. Zabiera mamie ulubioną zabawkę
>
> 2. Daje siebie jako zabawkę - tylko ciężko w tej pozycji samemu się
> dobrze bawić. No ale Chiron twierdzi, że to kwestia miłości i zrozumienia
> ;)
> Ja myślę jednak, że dużo bardziej pasuje to 'kwestia fizycznych
> ograniczeń'.
> Tylko lalkom można bezkarnie wykręcać rączki tak, by klaskały
> za swoimi plecami - a też nie wszystkim ;)
>
> 3. Łagodnie skłonić mamę do tego, by znalazła sobie inne zabawki - i taką
> nadzieją
> człowiek żyje i ciągle ponosi porażki ;)
>
>
> Cóż ja mogę zasugerować ?
>
> Mam podobne doświadczenia z teściową a i ze swoim ojcem - oni też potrafią
> zamęczać moją lubą/mnie podobnymi gierkami. I jeszcze sobie dokoptować
> ciocię jedną do spółki czy cuś.
> Ale właśnie, na przykładzie teściowej: obszar jej ostrzału był bardzo
> wąski - w kierunku
> córki. Bo tylko w tej relacji działaję głęboko zakorzenione i 'spasowane'
> schematy.
> Elementem, który najistotniej zmienił postać rzeczy byłem ja - osoba z
> zewnątrz.
> Ten zewnętrzny czynnik często w sposób naturalny i z 'nieodpartą siłą'
> rozbija
> schematyczne gierki uprawiane najchętniej w 'intymnych czterech oczach'
> - przez sam fakt bycia, czy nawet obserwowania sytuacji. Krzątania
> się pomiędzy. Bycia świadkiem, który pochodzi z zupełnie innych wartości.
>
> Podobnież z moim ojcem - on wielokrotnie namawiał mnie do jakichś schadzek
> w cztery oczy, żeby sobie "pogadać jak mężczyźni" itp itd. Ja ze dwa razy
> się zgodziłem,
> a potem zacząłem systematycznie odmawiać - dałem mu jasno do zrozumienia,
> że ja jako jego syn właściwie już nie istnieję - że jak chce zapraszać,
> przyjeżdżać
> - to ma mnie traktować jako mnie i żonę. Ma zapraszać nas wszystkich,
> mówić
> z nami wszystkimi. Przebolał to, widać było, że się zmaga, że mu to
> 'cholernie'
> nie pasuje. Oczywiście wszystko robił 'w trosce o mnie i o moje
> małżeństwo'.
>
> Więc pytanie jest o Twoją żonę - jak ona się odnajduje w tym wszystkim ?
> Może powinna po prostu częściej odbierać telefon zamiast Ciebie ? ;)
> Jej też może być dużo łatwiej czasem powiedzieć: 'ale mamo, daj spokój'
> - i uciąć rozmowę.
> Wyobrażam sobie też, że Twoja mama moze być tak 'ciężka' i jednocześnie
> wprawna, że kazdego przerobi na zabawkę i 'nie czuje wstydu' w sytuacjach
> publicznych. Jak to jest ?



Nie wiem, jak wylazłeś mi z filtra. A wiem- na tym kompie Cię nie
skilowałem. Redi- proszę Cię- wykorzystaj okazję, i siedź cicho.

--
Serdecznie pozdrawiam

Chiron


1. Znaleźć człowieka, z którym można porozmawiać nie wysłuchując banałów,
konowałów, idiotyzmów cwaniackich, łgarstw, fałszywych zapewnień, tanich
sprośności lub specjalistycznych bełkotów "fachowca", dla którego branżowe
wykształcenie plus umiejętność trzymania widelca jest całą jego kulturą,
kogoś bez płaskostopia mózgowego i bez lizusowskiej mentalności- to znaleźć
skarb.
- Waldemar Łysiak

2. Jedyna godna rzecz na świecie twórczość. A szczyt twórczości to tworzenie
siebie
Leopold Staff