Sender pisze:
> Jeśli faktycznie nie karacie dzieci i tak idealizujecie się w roli
> rodziców

A gdzie ktos pisal, ze kar nie stosuje? Kary sa, ale _nie_cielesne_. Bo
w wychowywaniu nie ma zero-jedynkowosci: albo klaps, albo nic. Tylko
problem polega na tym, ze niektorzy nie potrafia tego zaakceptowac.

> beż żadnego zmęczenia, gorszych dni czy po prostu braku ochoty
> na tolerowanie wybryków waszych pociech

Niestety, takie chwile tez sie pojawiaja. I one wlasnie wystawiaja nasze
rodzicielstwo na probe.

> to może uświadomcie sobie, że to
> właśnie wy jesteście marginesem, a nie ogółem społeczeństwa i wasze
> dzieci reż będę marginalne.

Znaczy: trzeba rownac do ogolu? Nawet jak ten ogol stanowi dosc marna
ciemna mase?

> Wam się jakoś w życiu udało, ale to jeszcze nie gwarantuje, ze wasze
> dzieci tez będą miały tyle szczęścia

Mnie akurat dziecinstwo sie nie udalo. I dlatego chce, by moim dzieciom
sie udalo. Bo to _ode_mnie_ zalezy.

> bo rozumu niestety w spadku chyba
> nie dostaną.

Inteligencja jest akurat dziedziczna. Bardziej po mamach. :-) Serio.
I.