On Fri, 3 Jan 2003, Joanna Duszczyńska wrote:

> I to bardzo... Czasem jednak pacjenta stać na "dodatkowe" badania albo na
> cele zdrowotne może wydobyć pieniądze spod ziemi... i nieinformowanie jest w
> tym wypadku chyba nieetyczne... Z drugiej strony informowanie pacjenta że
> placówka zatrudniająca lekarza czegoś nie robi jest nielojalnością wobec
> pracodawcy...

i to jest dylemat nie tylko w Polsce. Z jednej strony obowiazuje
zasada "informed choice & informed consent" z drugiej lekarz
zatrudniony w danej placowce zobowiazany jest do lojalnosci
wobec wlasnej placowki. Autorom ksiazki "Health & the Law in Canada",
rostrzasanie tego problemu w aspekcie ich kraju zajelo kilka rozdzialow
- tj. 100 stron. Pisalem o potrzebie tzw. niezaleznej pozycji finansowej
lekarza jako w pewnym stopniu gwarancji, ze lekarz w relacji
z pacjentem bedzie mniej podatny na realizowanie "third party interest"
Z drugiej strony instytucje zajmujace sie opieka zdrowotna
probuja i udaje im sie to ograniczac ta niezaleznosc lekarza
aby moc miec wlasny wplyw na polityke zdrowotna - w szczegolnosci
moc kontrolowac przeplyw finansow i likwidowac naduzycia w druga
strone.W Polsce w dawnym systemie lekarz nie mial zadnej
niezaleznej pozycjiw relacji do chorego. Jak wiemy w pierwszym
rzedzie lekarz mial byc "funkcjonariuszem publicznym" a dopiero
ewentualnie potem osobom dbajaca o zdrowie chorego. Tak oczywiscie
nie bylo ale tak chcial system. Brak szacunku dla zawodu
lekarza, pielegniarki i poloznej wynika jakby z pokutowania
jeszcze tego pogladu i trakowania tych zawodow na rowni
z nizszej rangi urzednikiem, ktorego jedynym zajeciem ma
byc wykonywanie polecen w pierwszym rzedzie partii,rzadu
itp. Pacjenci swiadomi powinni wiedziec, ze jednak
takie umiejscowienie rangi tych zawodow to krecenie
biczu na siebie samych. Skoro od lekarza wymaga sie
czesto nadal lojalnosci wobec roznych wladz, ministra,
reformy, nonsensownych ustaw a potem dopiero daja
mu sie chwilke aby zajal sie chorym jak to chorego
stawia w sytuacji osoby majacej byc podmiotem a nie
przedmiotem. Druczki, kwity na pampersy, debilne
korespondencje z organami rentowymi to ma byc
najwazniejsza rola lekarza? Niezaleznosc finansowa
lekarza w wiekszosci cywilizowanych krajow jest
postrzegana jako jeden z mechanizmow dajacych
lekarzowi taka pozycje, ze moze sie przeciwstawic
nieetycznym naciskom a takze jako mechanizm dajacy
szanse doksztalcania ktore w tym zawodzie jest niezbedne
i kosztowne (mozna zobaczyc ile kosztuje roczna
subskrypcja porzadnego czasopisma zachodniego czy
zakup porzadnej ksiazki medycznej)
Wprost mowiac slowy jak jestem bogaty w miare a jakis
urzednik z organu rentowego straszy mnie,
ze jak bede wypisywac zbyt duzo wnioskow na renty
to mozga odebrac mi prawo orzekania o niezdolnosci
do pracy to jak wiem, ze mam racje to moge mu
powiedziec, ze "moze mi sk...." Jak lekarz jest
biedny to bardziej sie boi, nie ma na adwokata,
radce prawnego itp. i wowczas takie naciski
latwiej robic. Dlatego tyle pisalem o tym
ze poswiecenie w zawodzie lekarza to jedna rzecz
a potrzeba niezaleznosci finansowej (nie mowie
ze kapiacego bogactwa ale wystarczajaco
wysokich dochodow) to druga i obie wbrew
pozorom sie ze soba wiaza. Itd, itp.

P.
--
Piotr Kasztelowicz P...@a...torun.pl
http://www.am.torun.pl/~pekasz
PGP Key IDs: DH/DSS:0xF3EED8AF