On Tue, 8 Oct 2002 21:59:20 +0200
"Melisa" <m...@p...onet.pl> wrote:

> Czym one sie
> roznia? Da sie tak skrotowo odpowiedziec na to pytanie?

Skrótowo chyba nie, ale zacytuję Ci znowu posta mojej koleżanki.
Mam nadzieję, że mnie nie zamorduje za to. :))

Język naturalny to język, jakim posługują się głusi między sobą. Skąd go
znają? Mogą go znać z czterech źródeł:
a) od rodziców głuchych, jeśli mają głuchych
b) od kolegów ze specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego, jeśli się w nim
uczyli i wychowywali
c) od głuchych, z którymi się kontaktują w PZG
d) od rodziców słyszących, którzy nauczyli się migać (wielka rzadkość).

Naturalny język migowy ma swoją własną gramatykę, która jest odmienna od
gramatyki języka polskiego. Nie ma fleksji, przypadków i większości zaimków
i spójników. Stosunki gramatyczne pomiędzy poszczególnymi znakami (wyrazami)
wyrażane są w sposób ruchowo-przestrzenny. Swoją rolę odgrywa także szybkość
ruchu i mimika twarzy. Ten sam znak wykonany wolno znaczy trochę co innego
niż wykonany szybko, gwałtownie. Podobnie ten sam znak może zmieniać swoje
zabarwienie znaczeniowe w zależności od towarzyszącej mu mimiki twarzy.

Przykład budowy zdania w języku migowym:

JA LIST DAGA PISAĆ KONIEC, OBIAD ROBIĆ.
Jak napiszę list do Dagi, to będę robić obiad.

Język migany, zwany też systemem językowo-migowym, to tak naprawdę nie jest
język, tylko subkod języka polskiego. Wykorzystuje on w 90% słownictwo
języka migowego, ale gramatykę polską. Pozostałe 10% (wg mojej oceny na oko
:-)) to słowa typowe dla języka polskiego (np. 'żeby', 'ponieważ') oraz
znaki nowe, wymyślone przez surdopedagogów w ostatnim 20-leciu (np. w
miganym inaczej niż w migowym miga się takie słowa i wyrażenia jak 'woda',
'za 5 dni', 'dobranoc', 'dzień dobry', 'grzeczny', 'niegrzeczny', 'nie móc',
'nie pamiętać' i wiele innych). Głównym autorem polskiego języka miganego
jest prof. Bogdan Szczepankowski.
Jezykiem miganym posługują się głównie tłumacze i nauczyciele w szkołach dla
głuchych. Można się tego języka nauczyć na kilka sposobów:
a) na kursie ogranizowanym przez PZG
b) na lektoracie języka miganego dla studentów pedagogiki specjalnej
c) na prywatnym kursie u tłumacza języka miganego
d) samodzielnie, z książek i kaset video

Ponieważ język migany wykorzystuje gramatykę polską, jest stosunkowo łatwy
do opanowania przez osoby słyszące. Jednak nie wszystkie osoby niesłyszące
rozumieją język migany, a prawie nikt z głuchych nie posługuje się miganym
(wyjątkiem są tylko osoby, które wychowały się w środowisku słyszących, a
miganego nauczyły się w któryś ze sposobów opisanych wyżej). I odwrotnie -
osoba po kursie języka miganego ma duże trudności z rozumieniem tego, co
migają głusi w naturalnym języku migowym. Jeśli ktoś często przebywa wśród
głuchych, to nauczy się ich dobrze rozumieć dopiero po kilku latach.

--
Pozdrowieństwa,
Scally
http://gim4.bci.net.pl/daga/index.htm
http://www.rondua.of.pl