. Czasem koleżanki miały do siebie pretensje, wykrzykiwały z żalem
"dlaczego ja, a ty ?" .



Wieczorami na ulicy nie było żadnych kobiet, chowały się gdzie mogły.
Niestety każdej nocy zwiększała się liczba ofiar. Gwałcono wszędzie, w
mieszkaniach, na klatkach schodowych, a nawet w budkach
telefonicznych. Czasami gwałty są wyjątkowo okrutne, podnieceni
mężczyźni biją swoje ofiary, gryzą ich piersi, czasem je odcinają.
Zdarza się, że podczas bardzo brutalnego aktu seksualnego, rozrywane
jest krocze aż do odbytu. Część kobiet wykrwawia się na śmierć,
cierpiąc długie godziny. Niektóre nie dożywają końca stosunku.
30 kwietnia w wschodnioniemieckim mieście Demmin, Rosjanie świętowali
samobójstwo Hitlera. Waltraud Reski, wówczas jedenastoletnia
dziewczyna, wspomina o trzydniowym polowaniu na kobiety. Jej matkę
zgwałcono co najmniej kilkanaście razy, Waltraud tak o tym mówiła:
"Wszystkie kobiety były poprzebierane, ale zawsze można poznać, czy
kobieta ma dobrą figurę, a oni znaleźli w jakiś sposób moją matkę i
traktowali ją strasznie.Nigdy naprawdę nie doszła do siebie (...).
Trudno sobie wyobrazić, jak to jest być gwałconą dziesięć albo
dwadzieścia razy dziennie, tak że nie jest się już człowiekiem (...).
Moja siostra, która jest cztery lata młodsza ode mnie, i ja
próbowałyśmy osłaniać matkę i krzyczałyśmy (...). To poczucie
bezradności i okrucieństwa - nawet dzisiaj nie znajduję na to słów".
(cyt. za Laurence Rees, Hitler i Stalin. Wojna stulecia, s. 229.)
Matka Waltraud była w szoku, wielokrotne gwałty odebrały jej chęć
życia, postanowiła podzielić los dużej grupy mieszkańców Demmina i
utopić......
specjalista od statystyk. Reichling szacuje, że gwałtu dokonano na 1,9
miliona kobiet. Nie jest to więc liczba samych aktów gwałtów, a
jedynie ofiar. Jeśli przyjmiemy do wiadomości to, że wiele kobiet
gwałcono co najmniej kilkakrotnie liczba gwałtów może przekroczyć
nawet 10 milionów. Schulze-Boysen na przykład, agentka wywiadu
radzieckiego została zgwałcona przez 23 żołnierzy, gdy jeden
zakończył, następny zaczynał.

Jeden z lekarzy stwierdził, że 10 000 zgwałconych zginęło, większość z
nich popełniło samobójstwo, inne zostały zabite w trakcie gwałtu.
Ocenia się, że w sumie zostało zgwałconych 2 miliony niemieckich
kobiet. Najgorzej było od 26 kwietnia do 2 maja. Tego dnia na drzwiach
berlińskich budynków pojawiło się ogłoszenie zakazujące rosyjskim
żołnierzom wchodzenia do mieszkań i
utrzymywania kontaktów z cywilną ludnością. Zakaz nie był jednak
przestrzegany.
Konsekwencje gwałtów były ogromne, wiele młodych dziewcząt długo nie
mogło dojść do siebie. Sytuacja pogarszała się po powrocie mężów i
narzeczonych. Mężczyźni często rzucali oskarżenia w kierunku ofiar,
wyładowywali na nich swoją złość i frustrację. Niektóre pary nie
przetrzymały tej próby.
Czasem zdarzało się, że mężczyzna próbował bronić swojej kobiety
przed napastnikiem, jak np. Harry Liebke, który podczas szamotaniny
został zabity butelką. Z kolei trzynastolatek, Dieter Sahl próbując
bronić swojej matki został zastrzelony. Przypadki heroizmu należały
raczej do rzadkości. Częściej mężczyźni sami wypychali kobiety,
mówiąc: "Idź z nimi, na miłość
boską! Wpędzisz nas tylko w kłopoty!" (cyt. za Antony Beevor, Berlin.
Upadek 1945, s.357.)
Wielu nie mogło później sobie tego wybaczyć, a widok ich dziewczyn
wciąż przypominał im o ich klęsce. Często więc rozstawali się. Annę
Falk również nie obronił żaden mężczyzna: "Wczepiłam się palcami w
ławkę, wszystkich bym ich pociągnęła za sobą. Ale mężczyźni, których
paru
było w bunkrze, jeszcze pomagali, żeby mnie wywleczono. Bali się, że
Rosjanie wysadzą bunkier w powietrze". (cyt. za Stefan Maiwald, Gerd
Mischler, Seksualność w cieniu swastyki,s. 135.)
Nie każdy czerwonoarmista dopuszczał się gwałtu.
Według licznych relacji, oficerowie pochodzenia żydowskiego często
bronili kobiet. Jak długo trwały bezkarne gwałty?

http://www.dws-xip.pl/reich/Dane/kobiety.html