Użytkownik "Qrczak" <q...@g...pl> napisał w wiadomości
news:51cc00f9$0$1460$65785112@news.neostrada.pl...
>>>> Człowiek w szale nie jest samym tylko odczuwaniem- choć zależy, jak to
>>>> pojmujesz. On przecież do swojego odczuwanie nie ma dostępu. Odgrodził
>>>> się od niego szczelnie.
>>>
>>> To, że przeżywa coś nieświadomie znaczy, że nie odczuwa? Ciekawe
>>> podejście.
>>>
>>>> Jednakże- należy wyłączyć myślenie kognitywne-
>>>> które np będzie odpowiadać za racjonalizowanie naszego gniewu. To coś
>>>> zupełnie, ale to zupełnie innego: czuję (np gniew)- i staram się z tym
>>>> gniewem po prostu poczuć. Może go zrozumiem (rozumienie na poziomie
>>>> emocji)- a może nie (też na tym poziomie). Albo jakoś się do tego
>>>> rozumienia zbliżę. To jest myślenie emocjami.
>>>> Rozumienie kognitywne odpowiada za coś takiego: "czuję gniew, bo krótko
>>>> spałem, a rano musiałem się kąpać w zimnej wodzie". Jest to tylko
>>>> racjonalizacja.
>>>
>>> No to jesteśmy w domu. Mylisz myślenie kognitywne z racjonalizacją. To
>>> nie jest tożsame.
>>>
>>>> Choć- być może- nie zupełnie bezpodstawna. To naprawdę
>>>> trudno opisać słowami. Philip Kapleau opisał, jak 2 ludzi ciężko
>>>> okaleczonych przez wojnę- zapragnęło zrozumieć, dlaczego sąwojny.
>>>> Pierwszy- dużo czytał, rozmawiał z tymi, którzy przeżyli hekatombę
>>>> wojenną. Rozmyślał wiele. W końcu napisał o tym książkę.
>>>> Drugi nosił w sobie to pytanie. Medytował. Rozmawiał z ciężko
>>>> doświadczonymi wojną ludźmi. I pewnego razu zobaczył światło. I
>>>> zrozumiał.
>>>
>>> Każdy zrozumiał na swój sposób, tzn. posługując się sobie najbliższą
>>> metodą. To wcale nie znaczy, że jeden zrozumiał lepiej, a drugi gorzej.
>>>
>>>> To całkiem inne przecież rodzaje rozumowania. Ba! ponoć to rozumowanie
>>>> kognitywne jest o wiele młodsze od emocjonalnego. Skoro jakiś czas się
>>>> bez niego obywaliśmy..:-)
>>>
>>> Kiedy się bez niego obywaliśmy i skąd to wiadomo?
>>>
>>>
>>>> No wiesz- cały czas tłumaczę, piszę- nie potrafię Ci (chyba) lepiej
>>>> przedstawić swojego stanowiska- i tego, jak odbierasz mnie. Tak
>>>> naprawdę
>>>> nie mam wpływu na Twój odbiór tego. I- choć się nie zgadzam- to
>>>> przecież
>>>> trudno, żebym chciał na Twój obraz mojej osoby wpłynąć. Było by
>>>> to...daremne.
>>>
>>> Oczywiście, przecież odbieram Cię używając głównie swojej IE i żadne
>>> racjonalne argumenty tutaj niczego nie zmienią. ;)
>>>
>> Oczywiście- co tu zaszło- jak to widzę- utrata kontekstu.
>
> Zgadzam się z Tobą. Zaszło Ci.
Co konkretnie, Szanowna Interlokutorko?


>> Odpowiadasz na
>> zdania- które przecież mają swój kontekst. No ale ok- spróbujmy może
>> tak: Ja stawiam tezę, że są dwa rodzaje inteligencji- emocjonalna i
>> kognitywna. Oba rodzaje ze sobą współistnieją- nie ma tu nawet ostrej
>> granicy między nimi. IMO- tu nie ma między nami różnic. Nigdzie też nie
>> pomyliłem myślenia kognitywnego z racjonalizacją- uważam, że każda
>> racjonalizacja jest przejawem głównie myślenia kognitywnego. Podkreślam:
>> głównie. Z czego nie wynika, że istnieje wynikanie w drugą stronę.
>
> Hę?
No własnie- tu kolejne znaczenie "Hę". Tyle, że żeby odpowiedzieć- to wypada
wiedzieć, na co się odpowiada.

>> Człowiek zawsze coś czuje- lecz ma z tym różny kontakt. I właśnie
>> wykładnikiem tego kontaktu z sobą- jest inteligencja emocjonalna.
>
> A nie zawęziłeś zbytnio na potrzeby dyskursu?
Na różne sposoby staram się przekazać swoje stanowisko. Tak, oczywiście- na
potrzeby dyskusji zawęziłem to. Czy zbytnio? Wydaje mi się, że nie.To, co
proponuje Wikipedia:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Inteligencja_emocjonaln
a

uważam, że nie za bardzo odbiega od tego, co ja piszę.


>> Stawiam tezę, że w naszej kulturze coraz więcej ludzi ma rozwiniętą
>> inteligencję kognitywną- kosztem emocjonalnej. Z czego nie wynika, że
>> nie posiada emocjonalnej. Ludzie, nie mający ze sobą kontaktu (ściślej:
>> mający kiepski kontakt)- "kładą do głowy" rzeczy, które powinni czuć.
>> Stąd mało kogo dziwią już dziś takie dziwolągi: : "kocham (lubię,
>> nienwaidzę etc) cię z powodu..." , czy na pytanie: jak się czujesz?
>> intelektualna odpowiedź: "no dobrze (źle)- no bo jak się mam w taki
>> dzień czuć?".
>
> A to koniecznie trzeba czuć bez powodu?
> Nawet jeśli czucie wystąpiło właśnie z powodu?
>
>> IMO- dobrym przykładem na różnicę rozumienia emocjonalnego i
>> intelektualnego była przytoczona przeze mnie historia o ludziach, którzy
>> chcieli zrozumiieć, dlaczego są wojny. Zgoda- każdy z nich użył
>> narzędzia, które miał a raczej: którym posługiwać się nauczył. I tu nie
>> rozumiem Twojej opinii, że żaden nie zrozumiał tego lepiej czy gorzej. W
>> mojej opinii- ten, który zrozumiał tylko swoim intelektem-
>> wcale_tego_nie_zrozumiał. W ten sposób można zrozumieć np geometrię
>> różniczkową- ale_nie_człowieka.
>>
>> Jeśli chodzi o to, że rozumowanie kognitywne jest o wiele młodsze od
>> intelekutalnego: postawiłem smilkę.
>
> Hę?

Każde "Hę" znaczy chyba co innego. A nie możesz napisać coś więcej? Naprawdę
trudno mi się domyślić, o co w danym wypadku chodzi- z czym się konkretnie
nie zgadzasz. Wiem, to test na moją EQ- no ale może nie jest zbyt wysoka?
Przynajmniej aż tak?

> > Kilka razy czytałem, że jakaś- tam
>> część mózgu odpowiadająca za myślenie kognitywne jest o wiele młodsza od
>> tej odpowiedzialnej za emocjonalne i rozwija się intensywnie u homo
>> sapiens dopiero od kilkudziesięciu tysięcy lat. A najintensywniej w
>> ostatnich stuleciach. Ja to kładę między bajki- tak, jak i inne tego
>> typu teorie- szczególnie mapy mózgu (która część za co odpowiada)- stąd
>> smilka.
>
> Radziłabym też popracować nad obszarem zawiadującym wyrażaniem myśli i
> uczuć, bo połowy z tego wykładu, mam wrażenie, nie albo źle zrozumiałam.
Bo_to_nie_wykład. No ale oczywiście- zakładam, że faktycznie coś może być na
rzeczy- ale_bez_konkretów_jak_mam_się_poprawić?

--
--

,,Kto rządzi przeszłością, w tego rękach jest przyszłość; kto rządzi
teraźniejszością, w tego rękach jest przeszłość."
G. Orwell

Chiron