> Użytkownik "nonnocere" <madziach1@_bezspamu_gazeta.pl> napisał:
>
> [...] Jeśli podstawą miałby być tylko słowa to po co: się ubierać, po co
> intonować, po co mówić spokojnie, po co krzyczeć, po co patrzeć lub nie
> patrzeć na rozmówcę, po co go dotykać, po co uśmiechać się, po co
> skrzywiać minę... To wszystko przecież komunikacja niewerbalna. Jest po
> prostu słowo i masa tych dodatkowych informacji, która zostaje
> przekazana drugiej osobie. Odbiorca dostaje po prostu pełny komunikat
> (werbalny +niewerbalny). Inaczej go odbierze, jeśli ktoś powie
> "posprzątaj tutaj" spokojnie i przyjaźnie, a inaczej gdy powie
> "posprzątaj tutaj" krzycząc i wściekając się. Lieterki w słowach się nie
> zmieniają, ton i mimika jaką się wykorzystuje je wymawiając, nadaje im
> całkiem inną barwę. [...]

Ale zawsze wie, że chodzi o posprzątanie a nie na przykład o ugotowanie
obiadu ;-). Komunikaty niewerbalne, są w tym wypadku komunikatami
dodatkowymi, uzupełniającymi. Są one jak najbardziej ważne i potrzebne,
jednak podstawą treść niesie komunikat słowny "posprzątaj tutaj".

Pozdrawiam, andrzej