Współczuję Ci, bo rozumiem że rośliny były bezcenne, choćby ze względu na
emocjonalny stosunek do nich.
Mam wrażenie, że w naszym kraju panuje społeczne przyzwolenie na drobne
grzeszki, kradzieże etc... Owszem wielkie afery, zbrodnie nas oburzają. Ale
jak ktoś przyniesie brzózkę z lasu (niczyja nieprawdaż?) albo klonika z
jakiejś budowy...

Bardzo mi bardzo przykro, u mnie jak dotąd kradną tylko z lasu na szczęście.

Pozdrawiam
Marta