Przemysław Dębski
W dniu 2016-03-16 o 10:28, glob pisze:
- pokaż cytowany tekst -
Czyli z internetu wiesz. Uprzejmie dziękuję za długo wyczekiwaną
odpowiedź. A ile się przy okazji o sobie dowiedziałem ... fiu fiu ;)


A skąd wiesz iż żyjesz w Polsce, bo raczej z tego co piszesz wydaje się iż żyjesz w
Korei Północnej, jesteś pewna że żyjesz w Polsce ?......Twój Kim Dzon Kacza kłamie
cały świat nie jest jak u was komunizmem .

Zasadami, którymi powinni się kierować urzędnicy są: m.in. zasada zaufania do państwa
i stanowionego przez nie prawa, zasada niedyskryminacji, bezstronności, szybkości
postępowania, działania na podstawie i w granicach prawa. Zasady te zobowiązują
urzędników do odpowiednich zachowań i sposobu postępowania, oraz kierowania się
również w swoim życiu osobistym tymi normami.
Obowiązek przestrzegania tych zasad przez urzędników ma swoje głębokie uzasadnienie.
Petent - obywatel, oczekuje, że urzędnik zajmie się jego sprawą bezstronnie, czyli
nie kierując się własnymi preferencjami, sympatiami politycznym, uprzedzeniami lub
fobiami. Każdy ma prawo oczekiwać, że jego sprawa będzie załatwiona na podstawie
przepisów prawa, a jej wynik nie będzie zależał od zaangażowania politycznego
urzędnika, jego światopoglądu (w tym religijnego), przekonania o słusznych lub
niesłusznych wartościach. Obywatel ma prawo oczekiwać więc, że bez względu na to, czy
jest młody lub stary, mężczyzną czy kobietą, osobą niepełnosprawną, lub z
jakimkolwiek innej przyczyny nie będzie szykanowany lub dyskryminowany przez
załatwiającego jego sprawę urzędnika. Z innej strony przedstawiając ten to
zagadnienie można by powiedzieć, że bez względu na to kim jest petent, urzędnik nie
będzie mógł odmówić załatwienia jego sprawy i załatwi ją tak samo jak każdą inną
sprawę, nie będzie stosował szykan i represji wynikających z jego sympatii lub
przekonań, ani tym bardziej z przynależności politycznej do organizacji
społeczno-politycznej lub partii politycznej.
Oczywiście żaden z przepisów nie zabrania urzędnikowi udziału w życiu społecznym lub
politycznym kraju, w tym czynnego i biernego prawa wyborczego, poza przypadkami
wskazanymi w konstytucji lub ustawach, ale w granicach wyraźnie wyznaczonych przez
ustawę zasadniczą.
Należy zauważyć, że przynależność do służy cywilnej jest dobrowolna i wynika z woli i
chęci zatrudnienia się osoby w organach administracji publicznej. Nie można nikogo
przymuszać do pracy w organach administracji publicznej, ale w przypadku zatrudnienia
można wymagać odpowiedniego zachowania. Ograniczenia w manifestowaniu własnych
poglądów, w zachowaniach i wykonywaniu powierzonych zadań wynikają z zasad
wytyczonych w konstytucji właśnie w tym celu, aby państwo poprzez osoby je
reprezentujące na wszystkich szczeblach administracji mogło zagwarantować swoim
wszystkim obywatelom realizację ich praw. Już na marginesie tej sprawy można tylko
wspomnieć, że ograniczenie takie jak w przypadku urzędników, jest również podobnie
realizowane na gruncie stosunku pracy, na przykład wszędzie tam, gdzie mamy do
czynienia z zawodami zaufania publicznego. Istnieje jednak pewne istotne rozróżnienie
i warto na nie tu wskazać, otóż możemy sobie wybrać lekarza, ale nie możemy wybrać
urzędu skarbowego, w jakim mamy do załatwienia określoną sprawę. Dlatego standardy
bezstronności i neutralności winny być tam szczególnie wysoko stawiane, a ma to
przełożenie na osoby w nich zatrudnione.
Poniżej wyciąg z przepisów konstytucji i ustaw szczególnych, które mogą pomóc we
właściwym zrozumieniu powyższej analizy i pomóc w znalezieniu punktu odniesienia do
przedstawionego zagadnienia.


Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Dz.U.1997.78.483
[wyciąg]
http://pjhinc.blox.pl/2011/11/Czy-urzednik-sluzby-cy
wilnej-moze-nalezec-do.html