On 18 Gru, 19:50, V <f...@h...com> wrote:
> At 17 Dec 2012 22:06:53 +0100 Ikselka wrote:
>
> > Dnia Mon, 17 Dec 2012 06:45:39 -0800 (PST), ???????????? napisał(a):
>
> > > niewolnik myśli niewolniczym
> > > umysłem podporządkowania się, (...)widzimy niewolników
> > > atakujących demokracje na ulicach (...)
>
> > Kurna, zdecyduj się, PANIE, czy mamy w końcu podporządkować się, czy
> > atakować, bo fkącu niewolnik też zgłupieć moze, jak ma głupiego PANA 3-]
>
> > --
> > XL
>
> :D
> V.

.... Milosc do majacych wladze i nienawisc do pozbawionych jej, tak
typowe dla sado-masochistycznego charakteru, w duzej mierze tlumacza
polityczne poczynania Hiilera i jego poplecznikow. Rzad republiki
sadzil, ze traktujac hitlerowcow oglednie, zdola ich ulagodzic;
tymczasem nie tylko ich nie ulagodzil, ale wzmogl jeszcze ich
nienawisc wlasnie przez swoj brak sily i stanowczosci. Hitler
nienawidzil Republiki Weimarskiej, poniewaz byla slaba, a zywil podziw
dla potentatow przemyslowych i przywodcow wojskowych, poniewaz mieli
wladze. Nigdy nie podejmowal walki z silami skonsolidowanymi, a zawsze
wybieral ugrupowania, ktore uwazal za zdecydowanie slabe. Rewolucja
Hitlera, a zatem takze i Mussoliniego, dokonywala sie pod patronatem
istniejacych sil, a jej ulubionymi obiektami stawali sie ci, ktorzy
nie byli zdolni sie bronic. Mozna by nawet zaryzykowac twierdzenie, ze
postawe Hitlera wobec Wielkiej Brytanii determinowal, miedzy innymi,
ten wlasnie psychologiczny kompleks. Poki Hitler sadzil, ze Wielka
Brytania jest wszechwladna, poty kochal ja i podziwial. W swej ksiazce
daje wyraz tej milosci. Kiedy przekonal sie o slabosci pozycji
brytyjskich przed i po Monachium, milosc zmienila sie w nienawisc i w
zadze zniszczenia. Z tego punktu widzenia lagodzenie bylo polityka,
ktora w takim czlowieku jak Hitler musiala rozbudzac nie przyjazn, ale
nienawisc.

Tyle o sadystycznej stronie ideologii hitlerowskiej. Poza strona
sadystyczna ma ona jednak - jak to widzielismy omawiajac charakter
autorytarny - rowniez strone masochistyczna. W charakterze tym, obok
checi sprawowania wladzy nad bezbronnymi istotami, tkwi pragnienie
podporzadkowania sie miazdzacej przemocy i unicestwienia samego
siebie. Ta masochistyczna strona hitlerowskiej ideologii i praktyki
widoczna jest najlepiej w odniesieniu do mas. Bez przerwy powtarza im
sie: jednostka jest niczym i nie liczy sie. Jednostka powinna uznac,
ze osobiscie nie znaczy nic, powinna roztopic sie w gorujacej nad nia
potedze i byc dumna ze swego uczestnictwa w sile i chwale tej potegi.
Hitler wyraza jasno te mysl w swoim okresleniu idealizmu:
Tylko idealizm prowadzi ludzi do dobrowolnego uznania pierwszenstwa
sily i mocy, sprawiajac, ze staja sie oni drobina pylu w owym
porzadku, ktory tworzy i ksztaltuje wszechswiat.
Goebbels daje podobna definicje tego, co nazywa socjalizmem:
Byc socjalista - pisze - znaczy pojecie <<ja>> podporzadkowac pojeciu
<<ty >>; socjalizm poswieca jednostke calosci.
Poswiecenie jednostki i zredukowanie jej do drobiny, do atomu, pociaga
za soba - wedlug Hitlera - wyrzeczenie sie przez jednostke prawa do
wypowiadania wlasnej opinii; bronienia wlasnych interesow i wlasnego
szczescia. Owo wyrzeczenie stanowi istote organizacji politycznej, w
ktorej jednostka wyrzeka sie przedstawiania swojej osobistej opinii i
swoich interesow... Hitler slawi bezinteresownosc i poucza, ze w
pogoni za wlasnym szczesciem ludzie jeszcze latwiej spadaja z nieba do
piekla. Celem wychowania jest uczyc jednostke przekreslania swojego
"ja". Juz w szkole chlopak musi uczyc sie nie tylko inilczec, kiedy go
sie slusznie zgani, lecz takze znosic w milczeniu niesprawiedliwosc,
jesli zajdzie tego potrzeba. Odnosnie zas do swego ostatecznego celu,
pisze:
W panstwie ludowym musi w koncu zwyciezyc ludowy poglad na zycie, musi
nadejsc ta szlachetniejsza era, w ktorej ludzie nie beda juz glownie
troszczyc sie o lepsza rase psow, koni i kotow, ale o dzwigniecie
wzwyz rodzaju ludzkiego, era, w ktorej jeden swiadomie i milczaco sie
wyrzeka, a drugi daje i ochoczo sie poswieca.
Zdanie to jest troche zaskakujace. Nalezaloby oczekiwac, ze po opisie
typu czlowieka, ktory swiadomie i milczaco sie wyrzeka, nastapi opis
jego przeciwienstwa, byc moze takiego, ktory przewodzi, ponosi
odpowiedzialnosc czy cos w tym rodzaju. Tymczasem Hitler okresla ten
drugi typ rowniez poprzez jego zdolnosc do poswiecen. Trudno zrozumiec
roznice miedzy milczaco sie wyrzeka a ochoczo sie poswieca. Jesli
wolno zgadywac, wydaje mi sie, ze Hitler w rzeczywistosci mial na
mysli rozroznienie miedzy masami, ktore powinny sie wyrzekac, a
wladca, ktory powinien panowac. Ale choc czasem zupelnie otwarcie
przyznaje sie, ze on i jego elita pragna wladzy, jednoczesnie czesto
temu zaprzecza. W powyzszym zdaniu najwidoczniej nie chcial byc tak
szczery i dlatego zastapil pragnienie wladzy" pragnieniem, by dawac i
ochoczo sie poswiecac.

Hitler zdaje sobie jasno sprawe, ze jego filozofia samozaparcia i
poswiecenia przeznaczona jest dla tych, ktorym polozenie ekonomiczne
nie pozwala byc szczesliwymi. Nie chce wprowadzac porzadku
spolecznego, ktory by dawal szanse osobistego szczescia kazdej
jednostce; chce wyzyskac wlasnie ubostwo mas, aby uwierzyly w jego
ewangelie samounicestwienia. Oswiadcza calkiem bez ogrodek:
Zwracamy sie do wielkiej armii tych, ktorzy sa tak biedni, ze ich
osobiste zycie nie jest bynajmniej najwiekszym skarbem na ziemi.
Cale to kazanie o samoposwieceniu ma wyrazny cel: jesli pragnienie
wladzy ze strony wodza i elity ma sie ziscic, masy musza ulec i wyrzec
sie samych siebie. Lecz te masochistyczna tesknote mozna znalezc takze
u samego Hitlera. Najwyzsza wladza, ktorej sam sie podporzadkowuje,
jest dla niego Bog, Los, Koniecznosc, Historia, Natura. W istocie
wszystkie te wyrazy znacza u niego mniej wiecej to samo - sa to
symbole miazdzaco poteznej wladzy. Swoja autobiografie zaczyna od
uwagi, ze bylo szczesciem, iz Los wyznaczyl Braunau nad Innem na
miejsce mojego urodzenia. Nastepnie powiada, ze caly narod niemiecki
musi sie zjednoczyc w jedno panstwo, poniewaz dopiero wtedy, kiedy
panstwo to okaze sie dlan za male, koniecznosc da mu moralne prawo do
uzyskania nowych ziem i terytoriow.