andrzej głowacki wrote:

> Źródło: http://serwisy.gazeta.pl/czasopisma/1,42469,1663196.
html

Coraz więcej się mówi, coraz więcej pisze, coraz więcej akcji się
pojawia - ale efekty widać niestety na odziałach onkologicznych i
hospicjach.

Może warto się zastanowić, co zrobić, aby te programy były bardziej
skuteczne.

I w tym strachu jest odpowiedź. Od maleńkości człowiek uczony jest "Rak
to śmierć". I nowotwór zawsze wieje grozą. A to czego się boimy, zbyt
często unikamy. Włączamy mechanizmy obronne. Jak u nałogowego palacza.
Nagle znajduje się setki "argumentów" dlaczego mnie to nie dotyczy.

Wiedza na temat choroby nowotworowej jest coraz większa, ale
najważniejsze, by przekładała się na działanie. Tak, aby młoda kobieta
nie tylko wiedziała, że trzeba badać sobie piersi, ale żeby to ROBIŁA.
Wiele kobiet wie jakie znaczenie mają badania cytologiczne, a ile z tych
kobiet je robi?

Prorokuje się, że w najbliższych latach o 30% wzrośnie zachorowalność na
chorobę nowotworową. Tym ważniejsze jest mówienie o tym, że nowotwór to
nie wyrok, ale początek procesu walki. A żeby skuteczniej walczyć,
trzeba poznać naszego przeciwnika, już wtedy jak jest taki mały i
bezbronny. Grunt to być dobrym strategiem :)

Myślę, że dobrym rozwiązaniem, byłoby wprowadzanie programów uczących
zdrowego podejścia do choroby nowotworowej (nie paniki) - już do szkół.
Kiedy u dzieci zaczynają się kształtować zachowania
prozdrowotne/antyzdrowotne. Ale również dotarcie do ich rodziców. To co
dziecko się uczy musi być wzmacniane w rodzinie.

Rozgadałam się :)


--
Pozdrawiam, Magdalena S.

"Aby zdobywać wielkość, człowiek musi tworzyć, a nie odtwarzać"
Antoine de Saint - Exupery