On 2019-02-01 08:50, XL wrote:
> Ilona <i...@u...net> wrote:
>> On 2019-01-31 14:18, XL wrote:
>>> https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=13277963
7759548&id=100030825369787&fs=0&focus_composer=1&ref
=bookmarks
>>>
>>> ,,(...) Mamusia nie mogła uciekać. Postanowiłem z nią zostać. Jeden z
>>> Ukraińców trzymał mnie za rękę, a trzech położyło matkę na ziemi i zaczęło
>>> ją przerzynać! Jak bluznęła krew, mama krzyknęła - Wacek uciekaj! -
>>> Wyrwałem się tym bandziorom i zacząłem uciekać. Strzelali za mną, ale nie
>>> trafili. Twarze ukraińskich morderców , którzy przerzynali mamę piłą,
>>> zapamiętałem na całe życie! Wciąż w moich uszach rozbrzmiewa krzyk
>>> mordowanej matki.
>>>
>>> Niektórych ze zbirów zadających jej śmierć w męczarniach rozpoznałem. Jeden
>>> z nich Iwan Rybczuk żyje jeszcze i mieszka w Gruszówce. To on przerzynał
>>> matkę piłą. Po wojnie wpadł w łapy NKWD i odsiedział w łagrze 15 lat. Teraz
>>> jest kombatantem i chodzi w aurze bohatera walczącego o wolność Ukrainy. Ma
>>> pewnie wiele odznaczeń i dodatek kombatancki.(...)
>>>
>>>
>>> (...) Po jakimś czasie wstąpiłem do oddziału samoobrony. By do niego się
>>> dostać, musiałem oszukać ,,Jastrzębia" i powiedzieć, że jestem starszy.
>>> Dzieci bowiem do partyzantki nie przyjmowano. Trafiłem do plutonu, którym
>>> dowodził ppor. ,,Nagiel" czyli Jan Witwicki.
>>>
>>> W obronie mordowanej ludności
>>>
>>> - Ja przeważnie byłem pozostawiany z plutonem na osłonę Zasmyk, choć
>>> uczestniczyłem też w pochodach oddziału. ,,Jastrząb" nie stał zbyt długo w
>>> jednym rejonie, ale krążył po terenie, starając się uprzedzić ruchy
>>> Ukraińców. Co rusz pokazywał się w nowym miejscu, starając się stworzyć
>>> wrażenie, że w okolicy działa nie jeden, ale kilka dużych polskich
>>> oddziałów. Boje z Ukraińcami w obronie mordowanej ludności polskiej
>>> musieliśmy toczyć na okrągło.
>>>
>>> Zdarzało się, że przybywaliśmy za późno, tuż po dokonanej zbrodni. Nie
>>> pamiętam, jaka to była wieś, chyba Moczułki, wtedy po raz pierwszy
>>> zobaczyłem, jak ,,Jastrząb" płacze. A to był twardy żołnierz, który rzadko
>>> pokazywał emocje. Widok, jaki tam zastaliśmy, przechodził ludzkie pojęcie.
>>> Maleńkie dzieci powbijane na kołki w płocie. Kobiety leżały na podwórku z
>>> rozprutymi brzuchami. Jedna z nich była w ciąży. Wyrwany z jej brzucha płód
>>> leżał obok niej. Wszyscy mężczyźni mieli odrąbane siekierami głowy.(...)"
>>>
>>>
>>
>> Powiedz co robić, by można było uczciwie rozmawiać z nimi o przyszłości
>> w oparciu o faktyczne wydarzenia, bo jak dotąd, narracja moskiewska z
>> okresu II wojny, skutecznie blokuje jakikolwiek dialog?
>>
>
> Jakie ,,faktyczne wydarzenia"?
> Te nie są faktyczne?
> Jaka ,,narracja moskiewska"?
>

Nie próbuje zaprzeczyć ani jednemu słowu naocznych świadków.
Jednak, nie można zapominać o tym, że wielu Ukrainców, zwanych wówczas
Rusinami, narażało swoje życie by ratować swoich polskich sąsiadów.
Może, bardziej trafnym określeniem było by 'faktyczna inspiracja' a ta
wynika jednoznacznie z treści Układu Sikorski - Majski, a szczególnie z
akapitu określającego przyszłe granice Polski i ZSRR, w oparciu o
faktycznie zaistniałą, po wojnie, granice etniczną.

--