> Wszystko zalezy od tak wielkiej ilosci roznych zmiennych, ze nie da sie
> powiedziec, komu sie uda, a komu nie.
> Mi sie na szczescie udalo. Pozno, bo dopiero w wieku 30 lat. Ale tak
> naprawde, to nie wazne kiedy.
> Jedno co wiem i co sprawdzilo sie takze w moim przypadku - im mniej
> sie szuka, tym wiecej sie znajduje samo. To chyba jakas podswiadomosc,
> jakies wysylane sygnaly na nieznanym nam dokladnie poziomie.
> Czasami druga polowe odnajduje sie dopiero w momencie, gdy sie jej
> nie potrzebuje. Tu jest problem zwlaszcza dla niepelnosprawnych,
> zeby nie wysylac swiadomych i nieswidomych sygnalow, ze szukamy kogos,
> kto bedzie musial nam pomagac. Trudno to wyjasnic :P
> Byc moze dopiero w momencie gdy przestaniesz kogokolwiek potrzebowac,
> ktos moze zaczac potrzebowac ciebie :)

Jestem w podobnej sytuacji, jak ci którzy piszą w tym wątku. Muszę
powiedzieć, że Twoje słowa bardzo mi odpowiadają, to co piszesz to jest
jakaś pomoc. Wystarczy nie chcieć "na siłę", tego nie można wymusić, to
powinno stać się samo. I wiem, że się stanie.

Pozdrawiam,
Maciek
--
Znany na IPON chat jako TakiJeden

Aby mi odpowiedzieć prywatnie, kliknij poniżej
http://www.cerbermail.com/?YX7je5fgrY