> > PANI PANA ZABILA
> Jerzy, co to za niezwykły utwór? Kawą się oblałam rycząc ze śmiechu!
LUDOWA, polska. ;-)))

MOJA PIEŚŃ WIECZORNA {Jan Kasprowicz}
Pani pana tam zabiła,
zieleni się, hej! mogiła,
zieleni się, hej!
A cierniste krzewię głogu
świat swój sypie po rozłogu,
i szept idzie z kniej!...

oraz

Pieśń o Pani, co zabiła Pana (z motywów ludowych).
{Jan Kasprowicz}

Stała się nam nowina,
Wiatrami zdała przywiana;
Na zamku, na rycerskim,
Pani zabiła pana.

Zabiła go w noc ciemną,
Rutę posiała na grobie:
Żal-ci nam będzie, mój kwiecie,
I mnie żal będzie i tobie.

Chrobrego pojęłam męża,
Hyry szły o nim po ziemi:
Dziś on pogrzebion w dole,
Ja płaczę łzami rzewnemi.

Rutę zasiewam zieloną,
Ruta mu z łona wyrasta:
Wyjdź z mieczem mściwym w ręku,
Na miecz twój czeka niewiasta.

Nie widzę już twych oczu,
Do warg się twoich nie tulę -
O jakeś mi promieniał,
W żelazną odzian koszulę!

O jakiś rósł mi w niebiosy
W obłyskach rycemej chwały,
Siedzący na siwym koniu,
Gdy rogi wojenne grzmiały.

Gaszek mi siedzi przy boku - -
Przecz twarde serce twoje?
Żonę-ś samotną zostawił,
Na szumne ruszyłeś boje!

Po dworca zmilkły ch komnatach
W żalnej się błąkam tęsknocie -
Łożnicze zgubiłam klucze,
Myślę o twoim powrocie.

Gaszek przy boku mi siedzi -
Odejdź zdradzieckie pacholę:
Chrobrego pojęłam męża,
W krwawe wyruszył pole.

Na siwym wyruszył koniu,
Złote tętniły podkowy;
Rycerną okryj się chwałą,
Powracaj do dom zdrowy!

W dostojnym powrócił blasku,
Hyr przed nim szedł rozgłośnie-
Dziś go ukryłam w grobie,
Ruta dziś na nim rośnie.

Niedarmom cię posiała -
Rośnij-że, ruto zielona!
Czemuś wyruszył w boje?
Czemu samotna twa żona?

Rośnij-że, ruto zielona - - -
Zali to tętent na moście?...
Idź, dziewko, spojrzyj z wieży,
Jacyś k'nam jada goście.

Hej! jadą zbrojno i strojno,
Pochmurną widzę kurzawę -
Duszna spiekota na ziemi,
Słońce zapada krwawe.

Hej! strojno jadą i zbrojno
Aż mi się mąci w głowie,
Tak lśnią się na karych koniach
Ci nieboszczyka bratowie.

Szabelki im poblyskują,
Czerwone pod nimi siodła -
A witaj-że nam bratowa,
Wielka nas tęskność wiodła...

Nadeszła ku nam nowina,
Wiatrami zdała przywiana;
Na zamku, na rycerskim,
Pani zabiła pana.

Przecz ci pobladło tak liczko,
Fartuszek twój skrwawiony:
Brata chcieliśmy przywitać,
Z obcej jadący strony.

Na karych jadący rumakach,
Przytępiliśmy ostrogi -
Tak spieszno było nam k'tobie;
Gdzie mąż twój, gdzie brat nasz drogi?

Krople spływają po siodłach,
Pot się na grzywach pieni,
Duszna spiekota śród pola,
Do chłodnej wiedź nas sieni.

Słońce zachodzi krwawo,
Niebo zorzami płonie,
Rutę siewałaś na grobie,
Zmęczone drżą ci dłonie.

Witaj nam, witaj, bratowa!
Z radości padasz wielkiej:
Kity nam lśnią się na hełmach,
Przy boku błyszczą szabelki!

Pragniemy uścisnąć brata -
Gdzie mąż twój, gdzie brat nasz luby?
Sto wroga o ziem powalił,
Z atu hełmów zerwał czuby.

Rycerną Bię okrył chwalą,
Świat ją na wieki przechowa:
Szczęśliwsza gdzież jegt żona?
Szczęśliwa witaj bratowa!

Do chłodnej wiedź nas sieni,
Mężowską otwórz łożnicę,
Skrwawiony twój fartuszek,
Pobladło twoje lice...

Ani mi lice pobladło,
Ani mój fartuch skrwawiony - -
Ruta na grobie rośnie --
Małżonek odbiegł żony...

Nie wrócił z wojennej wrzawy,
W żalu samotna ginę -
Słyszałam, że w obcych krajach
Wesołą ma godzinę.

Ruta na grobie mi rośnie,
Po serce mi rośnie, o dziwy!
Z gamratką czas ci ubiega,
O drogi mężu zdradliwy!...

Zamilkły o nim hyry,
Zgasła rycema chwała,
Zdradzona tylko żona
W niezgaslym smutku została.

Chwyć konie za uździenice,
Staw je, pachole, przy żłobie - - -
Witajcie mili bratowie - -
Ruta wyrasta na grobie...

Na oścież bramy otwarte -
Witajcie, bratowie mili:
Dawnom już, dawno nie żyła
W takiej radosnej chwili.

Przynieście złote puhary,
Miodu rozlejcie strugi -
Czekałam na ucztowanie,
Czekałam czas tak długi!

Siądźcie przy krągłym stole -
O jak wam błyszczą szabelki!
Kity się chwieją na hełmach,
Ginę z radości wielkiej!

Duszno w dziedzińcu i parno -
Słońce zapada krwawe -
Zwycięstwo bije wam z oczu,
Na czole widać sławę...

Siądźcie w dębowej sali,
Ochłodźcie spiekle usta;
Rumieniec na nich zakwitnie,
Odświeży je radość pusta.

Trąćcie się ze mną kielichem -
Gdzie jesteś, mężu zdradliwy?
Ruta na grobie rośnie,
Po serce mi rośnie, o dziwy!...


Teatrzyk Zielona Gęś
"Ballada Lilie"
występują :GŻEGŻÓŁKA - młody asceta i PANI
GŻEGŻÓŁKA
(ukazuje się przerażony)
Zbrodnia to niesłychana Pani...
PANI
(zabija pana)
GŻEGŻÓŁKA
Co dalej? Aha:
Zabiwszy grzebie w gaju,
Na łączce, przy ruczaju,
Grób lilją zasiewa,
Zasiewając tak śpiewa:
PANI
(śpiewa)
Tomasz, skąd ty to masz?
GŻEGŻÓŁKA
(zgorszony spuszcza kurtynę)
ŚLICZNE "LILJE"
"Zbrodnia to niesłychana,
pani zabiła pana;
zabiwszy grzebie w gaju,
na łączce przy ruczaju,
grób lilją zasiewa"
a jeszcze w dodatku śpiewa!
Takie utwory Wieszcza
dzieciom się w książce zamieszcza!!!


Pozdrawiam, Jerzy