Użytkownik "Leszek Maziarz" <m...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:10393-1042926744@as1-146.poleczki.dialup.inetia
.pl...

> Jesli czytasz dokladnie moje wypowiedzi, to zauwazylbys, ze tutaj sie
> zgadzam. Tzn., gdyby działał pod wplywem emocji, bylaby to okolicznosc
> dalece lagodzaca. Dzialanie planowane ma zupelnie inna wymowe. Tyle ze my
> nie wiemy jednej rzeczy: moze on wyczerpal inne znane mu sposoby na
> zalatwienie sprawy, albo z praktycznego doswiadczenia wiedzial, ze inne
> sposoby i tak nie dadzą niczego ???

Myślisz że nie powiedział gdzie próbował uzyskać pomoc?
Z tego co pamiętam, to nie wyszedł z tym po za DD.
Nie pamiętam czy powiadomił kierownictwo ośrodka, czy tylko uznał
że to nic nie da. Tak czy inaczej było kilka instytucji, które mogły
się tym zająć. Wiec nie ma znaczenia czy kierownictwo powiadomił,
czy też nie. W przypadku gdyby nawet nie wiedział, do kogo można
zwrócić się o pomoc. Wiedział o TV, do której się zwrócił, po tym jak
sam został "skrzywdzony".

> > I zapewne żeby nie fakt, że został za to skarcony i wydalony.
> > Nie ujawnił by sprawy, a może nawet dalej wdrażał, swoje metody
> wychowawcze.
>
> Tego niestety tak do końca nie wiemy.

Może nie mamy pewności. Fakt że działo się to przynajmniej kilka
miesięcy. Na co nie reagował. Ponadto najlepszym sposobem
załatwienia sprawy jaki znał, była przewaga fizyczna.
Oraz to że wyszedł ze sprawami DD. po za grupę.
Dopiero wtedy gdy sam został skarcony.
Daje nam całkiem niezłe przesłanki, aby tak sądzić.

> > Słowo sprzeciw jest bliższe obronie, niż atakowi.
>
> To juz zalezy od sytuacji. Sprzeciwić się gorylowi napastującemu staruszkę
> możesz dając mu po łbie bejsbolem, co będzie jednoczesnie obroną staruszki
> ale i atakiem na goryla

Tak. Jednak to jest obrona staruszki, w tym momencie jedyna.
Sprzeciw w tym kontekście, przestał by być tylko sprzeciwem gdy by goryl już
pozostawił babcie w spokoju. A ty byś poszedł z tym kijem szukać goryla,
aby wymierzyć mu sprawiedliwość. Jednym słowem sprzeciw w obronie
czegoś. Przestaje być tylko sprzeciwem w momencie, kiedy mając inne środki
stajesz się agresorem.

> > On się nie przeciwstawił, bo nie miał przeciwnika (garstka dzieciaków).
> > Nie wytargał gnoja za ucho, i nie zapowiedział że następnym razem ....
> itd.
>
> I wlasnie dlatego uważam tak jak Ty, że w dużym stopniu jest winien.

Czyli tu się zgadzamy :-)

> Ale nie rób z niego zbrodniarza, bo tak zapewne nie jest.

Nigdzie nie napisałem, że dopuścił się zbrodni.
Co najwyżej, że wykazał cechy bandytyzmu.

> Poza tym pamiętaj, że on też jest ofiarą systemu,
> a i zapewne ofiarą własnej niepełnosprawności.

Nie neguje że został wypaczony przez system, i własną niemoc.
Jednak bardzo łatwo z ofiary stał się agresorem.
I nie można jego całej winy przypisać systemowi, czy kaledztwu.

> > Masz rację, nie byłem w tak zamkniętym środowisku.
> > Za to mieszkałem w starych blokach Powiśla.
> > Przeciwstawiałem się czynnie, także na Pradze i Czerniakowie.
> > Możesz mi wierzyć że znam takie sytuacje, od podszewki.
>
> Nie o tym mówię. Mówię, że w otwartym społeczeństwie masz kilka punktów
> oparcia: rodzina, rodzeństwo, nie Ci znajomi, to inni. W zamkniętej grupie
> jest zupełnie inaczej. Albo grupa Cię akceptuje, albo jesteś zupełnie sam,
> jesteś zupełnym wyrzutkiem. To jest zupełnie inne położenie.

Rzeczywiście zupełnie inne położenie. On ryzykował brakiem akceptacji.
W moim przypadku nie był to tylko brak akceptacji, przez najbliższą grupę.
O ile wśród najbliższych znajomych, ryzykowałem tylko parę epitetów.
O tyle po za własnym podwórkiem, mogłem dostać kosę pod żebra.
Jednak nie był to dla mnie powód, żeby siedzieć cicho.
A już napewno, nie powód do tego by stanąć w tej grupie.
I zacząć przestrzegać ich ulicznego kodeksu.

> > Oczywiście kara powinna być proporcjonalna do wieku i czynu.
> > Nie wiem czy zauważyłeś, swoją niekonsekwencje.
> > Z jednej strony uznajesz to co powiedziałem (Że dzieciaki nie do końca
> > wiedziały co robią). Z drugiej twierdzisz że on być może jest w
porządku.
> > Chociaż poprostu skatował dzieciaki. Chyba że on też nie wiedział co
> > robi. Jednak na wiek tego zwalić się nie da.
>
> To nie jest niekonsekwencja, to jest świadome pokazywanie i argumentów
> za, i argumentów przeciw (często przeciwstawnych sobie),
> żeby pokazać Ci, że prawda leży pośrodku. Nie ulega wątpliwości,
> że Piotr jest winien - ale i nie ulega wątpliwości,
> że istnieje wiele okoliczności łagodzących. Stąd jednocześnie polemizuję
> i z Tobą, który jednoznacznie go potępiasz

Nie potępiam jego. Potępiam system i czyn którego Piotr się dopuścił.
Po mimo okoliczności które częściowo mogą usprawiedliwić to zachowanie.
Sam czyn jest wart potępienia, i wina Piotra jest dla mnie bezsporna.

> i z Andrzejem, który jednoznacznie go "błogosławi" w jego czynach.

I właśnie przeciw takiemu myśleniu się przeciwstawiam.

Pozdrawiam