Ikselka napisał(a):
> "(...)"Mając do wyboru Boga i klimatyzację, wybieram zdecydowanie
> klimatyzację", jak to ujął Woody Allen, zapewne w przekonaniu, że wymyślił
> świetny dowcip. Ludzie są ludźmi. Czasami tylko bywają czymś więcej; w
> Polsce, mam wrażenie, i tak częściej, niż pod innym niebem. Myślą o
> pożywieniu, dachu nad głową, szczelnych oknach chroniących przed wiatrem
> historii. Dopiero, gdy drzwi już i tak wywalone kopniakiem a szyby wybite,
> hierarchia ważności spraw się zmienia. W Polsce, powiedziałem, Polacy
> częściej muszą być czymś więcej niż tylko konsumentami (to ładniej brzmi,
> niż powiedzieć "bydło", choć znaczy dokładnie to samo) bo częściej
> zamknięcie okien nie wystarczy. A częściej nie wystarczy, bo ciągle
> eksterminowany i odtwarzający się z najwyższym trudem naród nie może wciąż
> osiągnąć tej dojrzałości, która pozwala dostrzec potrzebę wspólnego
> działania, zanim okna i futryny znowu pójdą w drzazgi.
>
> Kiedy czyta się wywiad z profesor Staniszkis w świątecznym "Uważam Rze" - o
> Polakach zatomizowanych, myślących tylko w kategoriach sukcesu prywatnego,
> osobistego, którzy dlatego właśnie biernie tolerują marnotrawcze, wiodące
> do cywilizacyjnej katastrofy rządy - to trudno sobie nie przypomnieć
> pamiętnej metafory Księdza Skargi o targanym burzą okręcie Rzeczpospolitej.
> Okręcie, na którym głupcy ściskają każdy swój tobołek, nie rozumiejąc, że
> jeśli nie zadbają o maszty i żagle, nie będą łatać dziur w kadłubie i
> wylewać wody, to wraz z tak im drogim dobytkiem pójdą na dno. To samo
> przecież miałem na myśli, używając słowa "polactwo". Zanik poczucia,
> elementarnej świadomości istnienia dobra wspólnego.
>
> A przecież wystarczałoby wziąć sobie do serca mądrość Ewangelii. Cokolwiek
> chcesz zachować, stracisz. Czego się wyrzekniesz - zachowasz.
>
> "Ta sprawa jest jak Smoleńsk... Ja już nie chcę, nie mogę o tym słuchać" -
> wyrwało się od serca pewnej "drogiej pani z telewizji". W tym samym
> sztandarowym programie PRL-bis, w którym wyliniały lew salonów, niegdyś
> świetny pisarz, dziś pajacujący celebryta, rechotał kiedyś z podobnym sobie
> towarzystwem, że "jakieś staruszki pod krzyżem zawodzą jeszcze Polska nie
> zginęła póki my żyjemy, no to znaczy, że na szczęście już niedługo, hy, hy,
> hy..." Jak trzask zamykanych okiennic niesie się przez media to zawodzenie:
> nie chcemy, nie chcemy o tym słyszeć! Nie chcemy wiedzieć, nie chcemy
> patrzeć na zdjęcia z katastrof, pokazujące, jak identyczny tupolew wyciął w
> lesie całą przesiekę i skrzydła mu nie odpadły, jak samoloty spadające z
> kilkuset metrów pozostawały w jednym kawałku, nie chcemy słyszeć, jak się
> bada katastrofy lotnicze w świecie, nie chcemy już tych wykresów i
> obliczeń, żadnych profesorów, polskich czy zagranicznych, żadnych
> ekspertów... Nie chcemy, by nam ktoś krzyczał zza okna, jakimi okazaliśmy się
> durniami i świniami. Uwierzymy we wszystko, byle tylko ocalić wiarę w
> klimatyzację i w spokój i w pełną miskę.
>
> I cały ten wrzask, agresja, zajadłość kłamstwa - bezsilne. Żadne okna na
> dłuższą metę nie wytrzymają. A miska i tak się bezlitośnie opróżnia.(...)"
>
> http://www.rp.pl/artykul/776919,856683-Skojarzenia-n
a-Wielki-Przeddzien.html
>
> --
>
> XL wiosenna

Tak...... facet nawet się nie zaczął a już się skończył. Nic nowego
krytyka prywaty, która jest właśnie konsekwencją stadności. Myślenie
stada skupione by statek dopłynął ,ale jak ludzie na statku martwi to
już nieważne, bo tylko maszty ich interesowały i zasoby do morza
wyrzucili aby masztom było lepiej. Tak płynie ta trupiarnia, a jeszcze
paru żywych zamiast z ziemi i nasion w workach przewożonych zrobić
użytek, tańczą krakowiaka ku chwale masztu. I jeśli od narodu trudno
wymagać indywidualizmu tym bardziej sztuka powinna wyrażać jednostki.
Ale on o masztach a ja karierowicza widzę i prywatę , kasę się robi bo
parę frazesów non stop powtarzanych znowu powtórzy. Komuna go pieściła
teraz za głaski pieniądze dostaje. Karierowicz bo maszty mu w głowie
dla szkody współobywateli.