> Moze zbyt przesadzilem - na zycie to mi starcza i mi spokojnie
styknie, tylko zeby cos ponadto.
> Kolego Qwax, ciesze sie i Ty tez to docen ze nie masz takich
dylematow i ze mozesz sie z tego spokojnie smiac, Co prawda tez jak
stane obok siebie podczas takich przemyslen to czasami stwierdzam ze
to jest w zasadzie troche zabawne. Ale dam Ci taki przyklad: razem z
zona uwielbiamy turystyke, wszelakie formy lazenie po lasach, gorach.
O kazdej porze roku. Ale synka nie mamy komu zostawic, konieczny bylby
samochod, bo z malym nie za bardzo tluc sie PKSem.
>


Odpowiem z doświadczenia: znajomi - bez samochodu - od pierwszego roku
życia dziecka zabierali go ze sobą na wakacje. Mimo problemów 2-3
letnie dziecko pojechało z nimi nad Balaton (ze Śląska). Inny
przykład. Spotkałem na żaglach rodzinę (bez samochodu - jacht
wynajmowali z klubu) mama, tata i 5 letni szkrab. Spytaliśmuy się czy
się nie boją z takim maluchem na żaglach - odpowiedź "coś ty to już
jest jego piąty sezon" Pierwszy raz byli z maluchem gdy skończył pół
roku!!!

> A jakie jest Wasze nastawienie do pracy i zarabiania kasy? Czy
Waszym priorytetem jest ksztalcaca, ciekawa praca lecz dajaca jedynie
pewne minimum do zycia, czy oczekiwalibyscie czegos wiecej i szybciej?
Fakt, ze tego typu praca to inwestycja w siebie na przyszlosc, zeby
pozniej lepiej zarabiac. Cholera, ta paskudna niecierpliwosc.
>

Nastawienie jest: ciekawa praca umożliwiająca rozwój i dająca
satysfakcję

Rzeczywistość jest: Jakakolwiek praca która umożliwia przeżycie do
pierwszego - dobrze jak jeszcze pozostawi możliwość odłożenia na
wakacje.

A przy okazji pomyśl szerzej. Np. o ludziach którzy nic nie umieją (no
może prócz łaciny barowej) a jeść (pracować) też muszą. To też
(głównie) jest społeczeństwo i oni tworzą statystykę. Nawiedzeni
filozofowie to wyjątki - a tych którzy to rozumieją jest jeszcze
mniej.

Uśmiechnij się - jutro będzie gorzej - dzisiaj jeszcze możesz się
śmiać ;-))

Pozdrawiam
Qwax

Pozdrawiam
Qwax