glob napisał(a) Zuważyliście że posługujemy się uproszczeniem i
mówimy- ja
mam tyle i tyle lat, podczas tej wypowiedzi nieuwzglądania się czegoś
co jest bardzo ważne. W tym wypadku patrzymy indywidualnie na osobę,
nie spinamy ją klamrami otoczenia, jest trochę tak jakbyśmy rybę z
wody wyjeli i tylko mając tą rybę w ręku określali jaka jest , co
robi , jak wygląda i jest to niesamowite uproszeczenie, jeśli rybę
będziemy charakteryzowali bez jej otoczenia w którym żyje, tym samym
mamy deformowanie rzeczywistości ryby. Tak samo jest z ludzmi, w
przypadku gdy podajemy tylko wiek osobisty deformujemy rzeczywistość,
ponieważ nasze otoczenie też się zmienia, pewne rzeczy się po prostu
starzeją i wychodząc z tej koncepcji uwzględniania otoczenia mamy
przykład.
Weźmy mnie i Ikselcie, ja mam 33 lata, Ikselcia pół wieku i każdy
powie, że Ikselcia jest odemnie Starsza. Ale gdy uwzględnimy to że
gdy
Ikselcia się rodziła świat był młodszy, a ja już urodziłem się w
świecie starszym, to mają 33 lata jestem starszy od Ikselci, która z
każdym rokiem jest coraz młodsza. Aż nastąpi punktu połączenia
śmierci
z narodzinami. Staruszkowie wydają się dziecinni, bo wtenczas gdy oni
się rodzili świat był młodszy, dużo rzeczy stało pod znakiem
zapytania , na które teraz znamy odpowiedź i nowe mamy pytania. Oni
wychowani w tym odległym czasie wydają się dziecinni, bo wychowywali
się gdy świat był młodszy, tym samym z naszej perspektywy są naiwni.
Nasze dzieci w jednym palcu mają ubsługę komputera, gdyż są starsze
światem i my z ich perspektywy mając trudności z kompem, jesteśmy
dziecinni, bo należymy do młodszego świat, gdy jeszcze tego nie było,
On nie był taki stary. I nie jest to dziwne, że dzieci często
mówią---
ależ mamo, ale ty jesteś naiwna, albo-- starzy tego nie zrozumieją,
oni są cofnięci w rozwoju. Ten wiek otoczenia przeplata się z wiekiem
osobistym i dlatego np; Ikselcia wydaje się często taka naiwana, no
cóż-- światem jest bardzo młodziutka.


O globik umówisz się ze mną ;)))