ważne jest, że każdemu co innego się podoba. to jest sprawiedliwe, bo dzięki
temu ludzie odszukują się nawzajem. mamy więc wiele ideałów piękna. to
potwierdza też fakt, że ludzie są piękni sami w sobie, tyko trzeba to umieć
w nich dostrzec.
założę się najgorsza brzydula czy brzydal gdybyśmy zostali zmuszeni
przebywać z nimi, po jakimś czasie przynajmniej w części by się nam
spodobali.
ludzie są atrakcyjni z wyglądu wtedy gdy są naturalni, gdy nie udają,
dokładnie tak jak dzieci, które zawsze są ładne. dopóki dorośli nie nauczą
ich fałszu. czasami i dorosłym ludziom się tego odechciewa, bo ileż można...
z całą pewnością spogladając na dorosłą osobę w takim momencie doznamy
przyjemnych wrażeń. to właśnie wtedy wypływa z ludzi ich wdzięk.
estetyczne spostrzeganie rozwija się wraz z wiekiem. a, własciwie powinno
się rozwijać. bardzo dawno temu podobały mi się kobiety: małe, "czarne", z
długimi włosami, póżniej bardzo szczupłe, później te "standardowe"
(przepraszam za określenie), a jeszcze później te o pełnych kobiecych
kształtach. w końcu uwrażliwiłem się na wiele typów kobiecej budowy. mam
znajomych którzy są podatni tylko na jeden typ urody kobiecej. zgoda, tak
też może być, ale ważne jest to uwrażliwienie na wiele typów urody.
a będąc z kimś blisko na każdym kroku dostrzegamy jego atrakcyjność czy to
fizyczną czy tą wewnętrzną. I zdajmy sobie sprawę, że nie zawsze
atrakcyjność tej właśnie osoby o tym decyduje, tylko ta bliskość.
ale zanim dojdziemy do tej bliskości musimy uporać się z wieloma
stereotypami i pozorami. oj, z wieloma.