medea pisze:

> Ja na przykład stosuję się dokładnie do tego, co w tym artykule napisano
> - zawsze przejmuję się krytyką i biorę ją do siebie (zwłaszcza szeptaną
> gdzieś przez osoby mi nieprzychylne), natomiast pochwały dzielę zwykle
> na pół. Nie uważam, żeby to było dobre podejście do życia. To zabija
> wenę i entuzjazm, niestety.

Ja mam inny sposób. Najczęściej idę pod prąd i dostaję po łbie.
Miernikiem konstruktywnej krytyki jest to, że ktoś namacalnie miał
rację. Skoro miał rację, to trzeba to zmienić.
A pochwały są ważne, ale działają niestety tylko u dzieci, bo te jeszcze
mało widziały.


--

Paulinka