In article <8v9cur$q4o$1@news.tpi.pl>,
"Leszek Serdyński" <l...@p...wp.pl> wrote:
>
> Użytkownik <c...@p...wp.pl> w wiadomości do grup dyskusyjnych
> napisał:8v948v$lig$...@n...deja.com...
>
> > Rozne grupy ludzi w roznych warunkach klimatycznych wypracowaly w
> > procesie ewolucji rozne proporcje zywieniowe.
>
> NIe uważasz, że trochę to za mały czas na wypracowanie proporcji żywieniowych
> przez różne grupy ludzi?

Proporcje zywieniowe pojawiaja sie znacznie wczesniej niz myslisz. Eksimosi
maja znacznie wiecej watrobowych receptorow LDL niz na przyklad Japonczycy. W
diecie tych pierwszych znajduje sie duzo tluszczu, tluszcz w diecie tych
drugich zawiera glownie nienasycone kwasy tluszczowe. Eskimosi sa odporni na
miazdzyce, Japonczycy nie, reaguja na zwiekszona ilosc tluszczu w pozywieniu
wzrosem stezenia cholesterolu. Do zmian metabolizmu przystosowujacych
organizm do zmian w diecie nie potrzeba milionow lat ewolucji, a jedynie
kilku-kilkunastu pokolen.

> Jak pewnie wiesz badania mitochondrialnego DNA wykazały, że pochodzimy od
> jednej matki, lub kilku sióstr sprzed około 150-170 tys. lat.
> A ta nasza pramatka żyła w Afryce.
> Nasz praojciec też pochodzi z Afryki i zdaje się sprzed 90 tys. lat.
> Podział na rasy nastąpił jeszcze znacznie później. Nie wiem dokładnie, ale
> chyba jakieś 50-30 tys lat temu mógł się zacząć. Nie jest istotne te parę
> dziesiątków lat, bo przystosowanie do określonego jedzenia trwało w Afryce
> kilka milionów lat. Przez kilka milionów lat trwało przeistoczenie
> małpopodobnego australopiteka o wielkich szczękach i małym mózgu w homo
> sapiens o wielkim mózgu i małych słabych szczękach. To nie są szczęki ani
> roślinożernego australopiteka, ani szczęki drapieżnika.


Nie ma zadnego dowodu na to, ze australopitek byl przodkiem czlowieka. Rownie
dobrze mogl byc rownolegla linia rozwojowa.

> W grupie do ktorej naleza
> > Polacy, rasa kaukaska, naturalne pozywienie jest dieta mieszana,
> > roslinno-miesna.
>
> Jak zwykle kłamiesz Cień. Człowiek nie ma szczęk ani do jedzenia roślin, ani
> do jedzenia mięsa.
> Przez miliony lat organizm człowieka przystosował się do jedzenia mięciutkiego
> szpiku kostnego, mózgów, i odrapywanych ostrymi kamieniami resztek ścięgien i
> mięsa z tychże kości.
> Ponadto dzięki umiejętności posługiwania się kamieniami uzyskał dostęp do
> tłuściutkich orzechów. Zajadał też jajka, różne robaki i owoce.
> W jego diecie zdecydowaną przewagę miał tłuszcz.
> Gdyby odżywiał się roślinami to musiałby mieć potężne szczęki do miażdżenia
> łodyg roślin.
> Gdyby podstawę stanowiło mięso, to musiałby mieć potężne kły do rozszarpywania
> zdobyczy.
> Mała delikatna szczęka i wielki mózg świadczą o tym, że praczłowiek odżywiał
> się pożywieniem miękkim i o wielkiej wartości odżywczej.

Ciekawa teoria. Szympans, ktory czasami poluje ma wielkie kly, ale wcale nie
sluza mu one do zabijania zdobyczy. Podobnie w jego jadlospisie nie ma
zadnych twardych lodyg. Szympans, goryl i orangutang sa znacznie bardziej
wybredne w poszukiwaniu 'delikatnego' pozywienia niz czlowiek.

> Polecam postudiować:
> "Padlinożerstwo, a ewolucja człowieka" Świat Nauki Grudzień 1992.
> str. 74. i jeszcze dla lepszego zrozumienia roli pożywienia w rozwoju
> człowieka
> pracę pani prof. Katharine Milton "Dieta, a ewolucja naczelnych" Świat
> Nauki" Październik 1993 str. 58.
>

Rozni naukowcy maja swoje wlasne teorie. Polecam przejrzec medline, wpisujac
na przykald 'diet and evolution' i znajdziesz dziesiatki opracowan. Wiele z
nich juz tu przytoczylem, wystarczy przejrzec archiwum.

Ponizej jeden z wielu abstraktow

Eur J Nutr 39: 71-79 (2000) [20375561]

Dietary lean red meat and human evolution.

N. Mann

Department of Food Science, RMIT University, Melbourne, VIC, Australia.
n...@r...edu.au

Scientific evidence is accumulating that meat itself is not a risk factor for
Western lifestyle diseases such as cardiovascular disease, but rather the
risk stems from the excessive fat and particularly saturated fat associated
with the meat of modern domesticated animals. In our own studies, we have
shown evidence that diets high in lean red meat can actually lower plasma
cholesterol, contribute significantly to tissue omega-3 fatty acid and
provide a good source of iron, zinc and vitamin B12. A study of human and
pre-human diet history shows that for a period of at least 2 million years
the human ancestral line had been consuming increasing quantities of meat.
During that time, evolutionary selection was in action, adapting our genetic
make up and hence our physiological features to a diet high in lean meat.
This meat was wild game meat, low in total and saturated fat and relatively
rich in polyunsaturated fatty acids (PUFA). The evidence presented in this
review looks at various lines of study which indicate the reliance on meat
intake as a major energy source by pre-agricultural humans. The distinct
fields briefly reviewed include: fossil isotope studies, human gut
morphology, human encephalisation and energy requirements, optimal foraging
theory, insulin resistance and studies on hunter-gatherer societies. In
conclusion, lean meat is a healthy and beneficial component of any
well-balanced diet as long as it is fat trimmed and consumed as part of a
varied diet.

Co do teorii padlinozerstwa, to mam tutaj jeden abstrakt z najnowszych badan.
Wynika z niego, ze neandertalczyk byl predatorem, a nie padlinozerca.

Proc Natl Acad Sci U S A 97: 7663-7666 (2000) [20319083]

Neanderthal diet at Vindija and Neanderthal predation: the evidence from
stable isotopes.

M. P. Richards, P. B. Pettitt, E. Trinkaus, F. H. Smith, M. Paunovic & I.
Karavanic

Research Laboratory for Archaeology and the History of Art, University of
Oxford, 6 Keble Road, Oxford OX1 3QJ, United Kingdom.

Archeological analysis of faunal remains and of lithic and bone tools has
suggested that hunting of medium to large mammals was a major element of
Neanderthal subsistence. Plant foods are almost invisible in the
archeological record, and it is impossible to estimate accurately their
dietary importance. However, stable isotope (delta(13)C and delta(15)N)
analysis of mammal bone collagen provides a direct measure of diet and has
been applied to two Neanderthals and various faunal species from Vindija
Cave, Croatia. The isotope evidence overwhelmingly points to the Neanderthals
behaving as top-level carnivores, obtaining almost all of their dietary
protein from animal sources. Earlier Neanderthals in France and Belgium have
yielded similar results, and a pattern of European Neanderthal adaptation as
carnivores is emerging. These data reinforce current taphonomic assessments
of associated faunal elements and make it unlikely that the Neanderthals were
acquiring animal protein principally through scavenging. Instead, these
findings portray them as effective predators.

I ewolucyjne aspekty zachorowalnosci na cukrzyce insulinoniezalezna.

Diabetologia 37: 1280-1286 (1994) [95203542]

The carnivore connection: dietary carbohydrate in the evolution of NIDDM.

J. C. Miller & S. Colagiuri

Department of Biochemistry, University of Sydney, Australia.

We postulate a critical role for the quantity and quality of dietary
carbohydrate in the pathogenesis of non-insulin-dependent diabetes mellitus
(NIDDM). Our primate ancestors ate a high-carbohydrate diet and the brain and
reproductive tissues evolved a specific requirement for glucose as a source
of fuel. But the Ice Ages which dominated the last two million years of human
evolution brought a low-carbohydrate, high-protein diet. Certain metabolic
adaptations were therefore necessary to accommodate the low glucose intake.
Studies in both humans and experimental animals indicate that the adaptive
(phenotypic) response to low-carbohydrate intake is insulin resistance. This
provides the clue that insulin resistance is the mechanism for coping with a
shortage of dietary glucose. We propose that the low-carbohydrate carnivorous
diet would have disadvantaged reproduction in insulin-sensitive individuals
and positively selected for individuals with insulin resistance. Natural
selection would therefore result in a high proportion of people with
genetically- determined insulin resistance. Other factors, such as geographic
isolation, have contributed to further increases in the prevalence of the
genotype in some population groups. Europeans may have a low incidence of
diabetes because they were among the first to adopt agriculture and their
diet has been high in carbohydrate for 10,000 years. The selection pressure
for insulin resistance (i.e., a low-carbohydrate diet) was therefore relaxed
much sooner in Caucasians than in other populations. Hence the prevalence of
genes producing insulin resistance should be lower in the European population
and any other group exposed to high-carbohydrate intake for a sufficiently
long period of time.


Cien


Sent via Deja.com http://www.deja.com/
Before you buy.