http://republika.pl/vertigo/tabela_1.html
Na bank trzy pierwsze.
Mam, oprócz tych 'codziennych' lęków lęk który miałam od zawsze, nawet
wtedy, gdy jeszcze nie byłam znerwicowana, nie brałam żadnych środków, nie
piłam alkoholu. Kilka miesięcy temu byłam na ok. 10 piętrze. Dla większości
ludzi to pestka, 10, 20, 30... Dla mnie to tragedia. Myślałam, że zwariuję.
Czekając z przerażeniem takim, że myslałam, że... nie wiem, zemdleję albo
będę miała jakiś atak padaczki czy coś..., po prostu schyliłam się i
starałam się ze wszystkich sił, żeby panika nie sprawiła, że "umrę". Innym
razem schodziłam właśnie z 9 czy 10 piętra, nogi trzęsły mi się tak, że
myślałam, że zlecę, ledwo na nich się utrzymywałam, po prostu o mało nie
zjechałam.
Mam urozmaicone życie. Na to nie mogę narzekać.

--
~dipsom_ania~
Skoro istnieję, to nie jestem kimś innym. - de Lautreamont



--
Serwis Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/