Użytkownik "=sve@na=" <s...@h...com> napisał w wiadomości
news:cucvl7$ldo$1@inews.gazeta.pl...
> Agnieszka wrote:
>
>
> Alez ja sie zgadzam. Tylko jaki to uczciwy zwiazek, w ktorym malzonek
> zdradza? Prawda?

Ja też uważam, że takie rzeczy w uczciwym związku się nie zdarzają.
Tyle tylko, że jest to sytuacja idealna, a takie się zdarzają, ale normą
na naszym pełnym błedów świecie nie są. Każdemu może się zdarzyć
błąd. I nie mówię w tej chwili o tym, że "każdy facet musi przynajmniej
raz w życiu zdradzić żonę", mówię o prawie do popełniania błędów
w ogóle. Cóż, wśród tych błędów zdarzają sie też zdrady.
Nie pochwalam, nie usprawiedliwiam. Po prostu stwierdzam fakt.
I nie piszę tu, co myślę o kimś, kto popełnia taki konkretny błąd.
To sprawa zupenie oddzielna.

> Ideal siegnal bruku, wiec co? Dulemat, po prostu. Narazac zone na
> powiklania ciazowe, nienarodzone dziecko na problemy, czy nie? Zlo juz
> sie stalo, facet ma wyrzuty sumienia, powiedziec powinien, ale...?

Tak, ja uważam, że skoro zło się stało, to niewiedza w żaden automagiczny
sposób nie spowoduje zniknięcia tego zła. Dlatego uważam, że ta wiedza
się po prostu, zwyczajnie drugiej stronie należy.
Tak jak należy się wiedza, że sąsiad jest pedofilem i nie powinnam go
prosić, żeby popilnował przez 5 minut mojego dziecka, bo chcę wyrzucić
śmieci/kupić gazetę/whatever.
Zwykła wiedza pozwalająca dokonywać wyborów. Prawo dokonywania
wyborów, a nie bycia zdanym na wybory innych. W konkretnej, zastanej sytuacji.
Tutaj - w sytuacji zdrady. Chcę wiedzieć i mieć możliwość zadecydowania,
czy to ma jeszcze sens czy już nie.

>
> My tu tego nie rozwiazemy. To jego decyzja, po rozwazeniu za i przeciw.
> Zadne rozwiazanie nie jest dobre, a powod jest jeden - zlo zostalo
> wyrzadzone. Konsekwencje sa juz - jego problemy z samym soba, ktore
> predzej czy pozniej wyjda na powierzchnie, byc moze w bardziej
> sprzyjajacych okolicznosciach dla calej rodziny, kiedy cios nie bedzie
> juz tak razacy, jak wlasnie teraz.

To, że nie podejmiemy wiążącej decyzji tu na grupie, to chyba oczywiste :-)
Zresztą dyskusja już dawno zboczyła z tego konkretnego przypadku na
bardziej ogólne tory, światopoglądowe. Ciekawe poznawczo skądinąd.
Czasami.

>
> > A zawsze trzeba się liczyć z tym, Ze ona kiedyś zapyta "a co byś zrobił,
> > gdyby ci się zdarzył skok w bok?".
>
> Czy ja wiem? Jesli to mocny zwiazek, prawdziwy, to takie pytania sa
> zbedne. Albo zna sie partnera, albo sie tylko tak wydaje?

Związki są różne, ludzie są różni. Pytania zadawane różnym ludziom, w tym
mężom, są różne. Ja nie mówię, że każda żona pyta na wstępie męża czy
i ile razy ją zdradzi. Ale ile związków, tyle sposobów na bycie razem.
Tyle pytań i odpowiedzi. Dla jednych ważnych, dla innych dziwnych.
Naszym prawem jest nie rozumieć innych, ale nie będziemy im tej inności
zabraniać :-)

>
> Chodzi o duzo glebsze sprawy, niz zastanawianie sie "czy to dzisiaj".

Na pewno. Ale ja wiedząc, że w moim związku nie mówi się niewygodnych
prawd, czyli de facto okłamuje mnie, całe życie zastanawiałabym się
czy, kiedy i jak mąż mnie okłamuje. Dlatego ja postawiłam w moim związku
na szczerość. Żywię głębokie przekonanie, że mój mąż też. Do tej pory nie dał
mi powodów, żebym myślała inaczej. Toteż nie siedzę w tej chwili w kącie
i nie obgryzam pazurów ze zdenerwowania.

Pozdrawiam,
Agnieszka