Użytkownik "cbnet" <c...@w...pl=NOSPAM=> napisał w wiadomości
news:apmhag$n97$1@news.onet.pl...
> Inna sprawa: nikt nie mowi (jak dotad) o konsekwencjach
> psychicznych kobiety po aborcji...
> Nie istnieja takowe, czy jak?
>
> Jesli istnieja, skad sie biora?
>
> Czarek


Tzn. syndrom poaborcyjny w badaniach naukowych

W 1989 r. panel powołany przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne
jednogłośnie stwierdził, że legalna aborcja nie stwarza niebezpieczeństwa
wystąpienia poważnych problemów psychologicznych[i]. Na poparcie swojego
stanowiska Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne zwraca uwagę na
następujące dane. W USA corocznie przerywa się 1.3-1.6 mln. ciąż (od 1977
r.). Około 21% Amerykanek między 15 a 44 rokiem życia przerwało ciążę.
Zatem, choćby 10% z tych milionów kobiet doświadczyło problemów w wyniku
aborcji, byłaby to niewiarygodna epidemia zdrowia psychicznego,
powodująca, że ogromna liczba kobiet zwracałaby się o pomoc. Tymczasem
takie zjawisko nie występuje[ii].

Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne przeprowadziło badania trwające
osiem lat od 1979 r., w których wzięło udział 5,295 kobiet między 14 a 24
rokiem życia na początku badania. Kobiety co roku udzielały wywiadu, po
raz ostatni w 1987 r. Badacze stwierdzili, że najlepszym prognostykiem
samopoczucia kobiet, było ich samopoczucie na początku badania. Czy
kobiety miały aborcję czy nie podczas lat objętych badaniem nie miało to
wpływu ani na ich zdrowie psychiczne, ani poczucie wartości. Co więcej,
wyniki badań dowiodły, że nawet kobiety bardzo religijne nie są w znaczący
sposób bardziej narażone na problemy psychologiczne. Jednak bardzo
religijne katoliczki mogą odczuwać problemy trochę częściej. [iii]



W artykułach przeglądowych opublikowanych w latach 1990-92 r. w tak
cenionych pismach jak Science[iv] czy American Journal of Psychiatry[v]
(artykuł firmowany. przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne)
stwierdza się, że negatywne skutki przerwania ciąży zdarzają się bardzo
rzadko i najczęściej są kontynuacją objawów, które pojawiły się przed
zabiegiem i znikają zaraz po zabiegu.

W artykułach tych krytycznie oceniono pod kątem metodologicznym setki
badań prowadzonych przez 30 lat począwszy od lat 60-tych. Najczęstsze
błędy to brak grupy kontrolnej, wnioski wyciągane na przykładzie małej
liczby przypadków, niejasno zdefiniowane symptomy i przyczyny aborcji,
krótkie okresy badawcze.

Opierając się na badaniach bardziej wiarygodnych uznano, że chociaż
problemy psychologiczne mogą się zdarzyć po aborcji, są jednak rzadkie,
łagodne i krótkotrwałe. W wielu przypadkach rozstrój psychiczny jest po
prostu kontynuacją negatywnych uczuć spowodowanych samą niechcianą ciążą.
Poważne czy uporczywe problemy są rzadkie i często związane z
okolicznościami towarzyszącymi aborcji niż samej aborcji.

Z kolei wiele kobiet, którym odmówiono aborcji i które urodziły niechciane
dzieci, doświadczało negatywnych skutków psychologicznych, emocjonalnych i
społecznych przez długie lata w porównaniu z grupą kontrolną matek
chcianych dzieci. Zaś dzieci, które się urodziły w wyniku odmowy aborcji,
doświadczały trudności w życiu społeczno-zawodowym oraz w stosunkach
międzyludzkich w okresie dojrzewania i wczesnej dorosłości.

Wreszcie poważne badania pokazują również, że duże emocjonalne problemy
występują raczej w wyniku porodu niż w wyniku aborcji.

Artykuły przeglądowe konkludują, że najczęściej odczuwane emocje zaraz po
aborcji to uczucie ulgi i/lub zadowolenia (75%). Bezpośrednio po zabiegu
przerwania ciąży kobiety mogą odczuwać żal, smutek czy poczucie winy (od 5
do 30%), jednak uczucia te ustępują po paru tygodniach. Po paru miesiącach
czy latach większość kobiet nie żałuje tej decyzji. W rzeczywistości dla
wielu kobiet przerwanie ciąży okazuje się być doświadczeniem pozytywnie
wpływającym na samoocenę, dającym siłę i wolę do przeprowadzenia
znaczących zmian w życiu. [vi]

Ryzyko problemów psychologicznych po aborcji jest większe w następujących
grupach: emocjonalnie niedojrzałe nastolatki, kobiety uskarżające się
poprzednio na problemy psychiczne, kobiety usuwające chcianą ciążę z
powodów medycznych czy genetycznych, kobiety, których partner bądź rodzina
byli przeciwni ciąży, kobiety głęboko religijne, kobiety zmuszone do
aborcji, kobiety niepewne własnej decyzji, kobiety, które poddały się
późnej aborcji.



Cd.nastapi

Pozdrawiam!

Elizabeth




----------------------------------------------------
----------------------
------

[i] Solik Aleksandra, Aborcja a zdrowie kobiet, Biuletyn, Federacja na
rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, 8/1997

[ii] Arthur Joyce, Psychological After-Effects of Abortion: the Real
Story, The Humanist Magazine, New York, March/April 1997 (Vol.57,No.2)

[iii] Adler Nancy, stanowisko wygłoszone w im. Amerykańskiego Towarzystwa
Psychologicznego dla Izby Reprezentantów Kogresu USA (przed Podkomitetem
ds. Zasobów Ludzkich i Stosunków Międzyrządowych Komitetu ds. Rządowych
Operacji), 1989, Marzec 16, Str 130-140

[iv] Adler Nancy E., David Henry P., Major Brenda N., Roth Susan H., Russo
Nancy F., Wyatt Gail E., Psychological Responses after Abortion, Science,
6 April 1990, (Vol. 248)

[v] Dagg Paul K.B. The Psychological Sequelae of Therapeutic Abortion -
Denied and Completed, American Journal of Psychiatry, May 1991

[vi] Arthur Joyce, op.cit.