dzieki za odpowiedz... widzisz, ze mna to jest tak, ze mnóstwo
ludzi mi próbowalo pomóc... nikt sie ode mnie nie odwrócil, mam
ich nadal obok siebie, chetnych do rozmowy, wysluchania,
doradzenia... Wiem jednak, ze najwieksza praca nalezy do mnie,
jesli sama sobie czegos nie poukladam w glowie, to nic mi nie
pomoze, nawet najblizsi... Poza tym i oni moga sie zmeczyc
czekaniem na rezultaty... Bo mi sie zawsze wydaje, ze sobie poradze,
ze od dzis juz zaczne jesc normalnie i pokaze, ze umiem sobie
dac z tym rade, ale jak zaczynam jesc, to juz nie jestem tego taka
pewna... Czasem mi sie udaje przelamac ten opór, ale na ogól to
bardzo trudne...