> nie slyszalam o czyms takim i w zyciu mi sie nie zdarzylo, zaczelam
> uzywac tabl.antykoncepcyjne zanim bylam pelnoletnia i nikt nie pytal
> mnie o zgode rodzicow, od mniej wiecej 15 roku zycia chodze sama do
> lekarza i nigdy nikt nie zapytal czy mama sie zgodzila na przyjmowanie
> antybiotykow itp...
> slyszalam o przypadkach nieprzepisania tabletek antykoncepcyjnych
> mlodym dzieczynom ale uzasadnienie bylo zawsze w stylu to grzech lub
> to niezdrowe, nigdy przyjdz z mamusia...

(...)
Tyle, że przepisanie tych tabletek było niezgodne z prawem. W tej chwili,
zwłaszcza gdzie funkcjonuje Rejestr Usług Medycznych, w razie kontroli,
lekarz mógłby mieć niemałe problemy.

Inna rzecz, że przyszła raz do gabinetu dziewczyna, która była uprzedzona i
myślała, że faktycznie ginekolodzy to takie twory, których życiową misją
jest umoralnianie. Niemal od progu (a była pierwszy raz) zaczęła ostro, że
musi mieć pigułki i koniec. Na co doktor - spokojnie, zobaczymy co i jak,
najpierw cytologia, oznaczenie poziomu hormonów, itd. Dziewczyna niewiele
słuchając urządziła awanturę, zwymyślała od katoli i innych takich. Po
prostu szopka.

Mnie, kiedy miałam lat naście, p. doktor poinformowała, że przepisze mi -
ale najpierw komplet badań, i zgoda rodziców. Mama nie robiła z tego żadnych
problemów - po prostu przyszła i w recepcji podpisała, że wyraża zgodę.
Jakoś trudno mi sobie wyobrazić rodzica, który interesuje się swoim
dzieckiem, odmawiającego podpisania takiego dokumentu, nawet myślę, że jak
takie coś dostanie, to odetchnie z ulgą. I z drugiej strony - ciężkie to dla
mnie było, nawet nie dlatego, że rodzice mieli wiedzieć, że z kimś tam mogę
sypiać, bo wtedy jeszcze, nawet jak już brałam te tabletki, to nadal
panicznie bałam się ciąży i po prostu pełen stosunek nie wchodził w grę, ale
dlatego, że był to pewien krok w dorosłość, wykazanie się minimum odwagi
cywilnej, zaznaczeniu odrębności od rodziców.

Asmira