Pewnego dnia, "bary" <b...@k...net.pl> na pl.sci.psychologia
napisał(a):

>Dlaczego wydaje mi się, że ludzie którzy myślą, że 'są na fali' są właściwie
>przez tą 'falę' huśtani... sterowani... Czy być na fali nie oznacza
>przypadkiem... umiejętności poruszania się po niej... okiełznania jej...

To oni tak mysla. Ze ja znaja, ze ja posiadaja, ze nia steruja.. A to
blef. Ona robi z nimi co chce i jak chce. Az w koncu zamiera a oni jak
te cmy do swiatla leca do nastepnej. Okropienistwo.
Tamta druga jest niby podoba a tak naprawde inna w zupelnosci - oni znow
mysla, ze jest tak jak oni chca, a przeciez to nieprawda.. Co prawda w
koncu.. z czasem.. jednak dojrzewaja i.. no wlasnie - laduja na
plyciznie i tak do konca zycia. Szara, nudna płycizna a przeciez kiedys
bylo tak fajnie... I tu sie klaniaja "psychoanalitycy" w usa czy gdzie
indziej - maja w koncu swoich klientow z plycizny, ktorzy wspominaja
stare lata i nei moga sie przystosowac do szarosci dnia, zycia - nie
wazne co to jest, czy praca 15h/dobe czy nie..

> Ilu z nas tak na prawdę umie 'żyć na fali'? A ilu tylko jest niesiona
>przez fale i gdy fala jest niepomyślna tonie...

Tego nie wiem. Na szczescie /choc czasem mysle, ze na nieszczescie/
niektorzy nigdy nie lubili byc na fali ani nie probowali sie na nia
dostac. Fakt, ze to jest bolesne - bo sa inni, ale chyba nmie gorsi, po
prostu inni..

> dzięki za wysłuchanie (czyt. przeczytanie)
> pozdrawiam wszystich bardzo serdecznie...

Rowniez.


--
Bartek
b...@k...kalisz.pl

I started out with nothing, and I still have most of it...