Dorrit:

> Małe sprostowanie - uchodzi za niewinnego. Dopiero kara nadaje mu piętno.
> Złodziej, który nie daje się przyłapać nie przestaje byc złodziejem

Mowilas o osobie _podejrzanej_ o gwalt. Byc podejrzanym a byc sprawca to dwie
rozne sprawy. Przykladowo ktos moze podejrzewac Cie o glupote - jestes wiec
automatycznie glupia? Podejrzewac mozna wszystkich o wszystko - zaden problem.

> > Doprawdy Dorrit nie wiesz, w jaki sposo mozna pomoc brudnym, glodnym
> ludziom?
>
>
> Niech zgadnę... dać bułkę z szynką i mydło? Tak właśnie zrobiła Viridiana.
> Zgwałcili ja a dom splądrowali. Nie znasz tego filmu?

Rozmawiamy o rzeczywistosci - nie o filmach. Pomaganie osobom z 'marginesu'
moze miec rozne formy - od mniej aktywnych (np. datki) po bardziej aktywne
(organizowanie udzielania pomocy, wolontariat).

Jezeli chcesz budowac swoj obraz swiata w oparciu o filmy lub o jednostkowe
przypadki nierozsadnego zachowania prosze bardzo - to Twoja sprawa.

Mozesz tez swoj swiat budowac na leku, mozesz szukac dla niego uzasadnienia i
potwierdzenia, tylko musisz pamietac, ze strach wypacza postrzeganie
rzeczywistosci. Bierzesz tylko to, co potwierdza Twoje obawy a odrzucasz
wszystko inne.

> > Ale przyslowie, ktore przytoczylas, dotyczy rowniez Ciebie: "Kto z kim
> > przestaje, takim się staje" - chyba, ze sie z tego wycofujesz.
>
> Mówiąc "przestaje" miałam na myśli kontakty towarzyskie.

Teraz tak mowisz - po czterech postach - za pozno zeby Ci uwierzyc :p

Pozwol ze przypomne, ze przyslowie te przytoczylas w odpowiedzi na moja uwage,
ze pomagajacy nie jest w kregu towarzyskim wspomaganych - czemu nie
zaprzeczylas.

> > Czlowiek w kazdej sytuacji powinien kierowac sie tez rozumem. Jezeli
> podejmuje
> > ryzyko, to na wlasna odpowiedzialnosc.
>
> Za co chcesz ją obciążyc odpowiedzialnością? Za naiwność czy za to, że
> została zamordowana?

Ani za to, ani za tamto. Czlowiek pomagajacy innym musi miec swiadomosc, ze
osoby z marginesu czesto mysla innymi kategoriami.

Dlaczego czlowiek spoza tego srodowiska, 'normalny', nie zabija nikogo, kto
udzielil mu bezinteresownie pomocy?
Nawet jesli pomagajacy jest bardzo bogaty, a w krytycznej sytuacji wspiera nas
finansowo, nie planujemy go okrasc/zabic.

Dlaczego?

Bo oprocz sumienia i roznych 'bezpiecznikow' myslimy rowniez dlugookresowo: nie
warto, bo nas zlapia, mamy cos do stracenia, byc moze bedziemy mogli sie
odwdzieczyc lub jeszcze raz skorzystac z pomocy.

Ludzie z 'rynsztoka' czesto nie maja juz nic do stracenia, nie mysla o
przyszlosci - ich przyszlosc konczy sie na najblizszym posilku, butelce,
dzialce. Osoba pomagajaca musi o tym pamietac jezeli nie chce stac sie ofiara.
Musi byc asertywna i umiec wyznaczyc granice - dla wlasnego bezpieczenstwa.

Z drugiej strony pomoc ludziom z marginesu, o ile jest przemyslana, daje im
perspektywe, przestaja myslec 'z dnia na dzien'. Dlatego pomoc dorazna jak
posilki, kat do spania nie jest bardzo skuteczna, ale niestety jest potrzebna.

Bardziej efektywne sa inicjatywy takie jak np stowarzyszenie 'Barka', gdzie
osoby z marginesu przejmuja odpowiedzialnosc za wlasne zycie, musza myslec w
dalszej perspektywie.

Nasze spoleczenstwo jest biedne, z dnia na dzien ubozeje, strefa ubostwa i
margines poszerzaja sie. Zagrozenie rosnie Dorrit. Mozesz wypierac to ze
swiadomosci, ale to nie jest sposob na zmiane swiata wokol Ciebie.
Mozesz zbudowac sobie mur z wlasnych uprzedzen, ale jesli nikt do tych ludzi
nie wyjdzie prawdopodobienstwo tego, ze oni przyda do Ciebie, wzrasta.

> Sa rozne formy pomocy, nie trzeba
> > dzielic calego swojego zycia z potrzebujacymi - trzeba umiec zakreslic
> granice
> > pomocy.
>
> Ależ oczywiście, zgadzam się z Tobą w 100% dopóki nie zaczniesz twierdzić,
> że zawodowy psycholog=zawodowy pomagacz przez 24 godz. na dobę.

Masz calkowita racje, trzeba dbac o swoje prywatne zycie, jakakolwiek
dzialalnosc zawodowa czy spoleczna nie moze byc ucieczka przed wlasnymi
problemami.

Nie tylko psycholog moze pomagac innym, warto jednak do tego przygotowac sie.
Na spontanicznym i szczerym dzialaniu mozna sie bolesnie sparzyc, wiedza
pozwala tego uniknac.

> > Twoje dzieci tez moga miec problemy z narkotykami i prawem, niezaleznie od
> tego czy pomagasz komukolwiek czy nie - inne czynniki o tym decyduja.
>
> Mogą, ale częste i bliskie kontakty z takim środowiskiem,

Poniewaz zgadzamy sie, ze jezeli ktos sie decyduje pomagac i powinno byc to
tylko wyodrebnionym fragmentem jego zyciowej aktywnosci, to przeciez nikt nie
bedzie ciagal ze soba w meliny dzieci.

> a zwłaszcza jego akceptacja, sprzyjają deprawacji.

Gdyby ktos akceptowal 'takie srodowisko' to nie probowalby wyciagac z niego
ludzi...

pozdrawiam
--
Zelig9

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl