Użytkownik "medea" <e...@p...fm> napisał w wiadomości
news:g72dhp$p5r$1@nemesis.news.neostrada.pl...

> Moralność musi mieć jakiś punkt odniesienia - co nim jest, jeśli prawda
> nie jest poznawalna albo jest poznawalna przez objawienie, jak się
> domyślam ze słów:

Moralność tak naprawdę nie istnieje. :)
To sztuczny, abstrakcyjny twór "kompletowany przez ludzi, dla których
prawda jest niedostępna i abstrakcyjna.
Dlatego muszą się opierać w swoich relacjach na moralności, co
reguluje je "zastępczo" w harmonii z porządkiem.

> Jak to się odbywa, kiedy i skąd wiadomo, że to, czego człowiek "dotyka" to
> prawda?

Prawda jest cechą immanentną Absolutu.
A zatem obcowanie z prawdą odbywa się za sprawą Absolutu.
Kiedy tak się stanie, to w normalnej sytuacji człowiek nie ma wątpliwości,
że doświadczył czegoś co jego samego przerasta.

> Kto ocenia? Absolut?

Prawda. :)

> Czego człowiek może być pewien? Może poznać źródło prawdy?

Tak. Może poznawać.

> Człowiek jest w błędnym kole, nie jest partnerem, jak pisałeś wcześniej.

W moim pojęciu jest pełnoprawnym partnerem.
Tak jak np szklanka jest partnerem dla swej zawartości.

--
CB