Grupę Waszą czytam od dość dawna ale nigdy jakoś nie miałam odwagi się
odezwać, zupełnie nie wiem czemu. Na poczatku przedstawię się, mam na
imię Justyna, mam 22 lata i jestem z Wrocka.

Mam ten sam problem. W sumie fajnie, że ktoś poruszył tu ten temat.
U nas jest trochę inaczej. To ja mieszkam daleko od domu (Kraków)
natomiast blisko bardzo swojej teściowej.
Na początku mieszkaliśmy w dwupokojowym mieszkaniu teściów, w którym
pozostawili swoje rzeczy, nie mogłam nawet posprzątać zeby przypadkiem
nie ruszyc ich rzeczy. Bajzel byl straszny, nie bylam przyzwyczajona do
czegos takiego.
Bylismy w tej komfortowej sytuacji jak nam sie wydawalo, posiadalismy
dom w ktorym mieszkali oni i babcia. Wynikalo to z zamiany, by moglismy
sami mieszkac bez babci. W koncu spasowalismy i postanowilismy sie
przeprowadzic do domu, zajelismy sobie cale pietro, wyremontowalismy i
zamieszkalismy. Tesciowej nie bylo u nas miesiac - bylo cicho, spokojnie
az pewnego dnia wprowadzila sie pod pretekstem opieki nad babcia.
Bylo roznie, przez 2 miesiace bylo ok, pozniej tylko coraz gorzej,
wszedzie sie wtracala, wszystko wiedziala najlepiej, za wszystko kazala
sobie placic i oplacac i zywic.
Wytrzymalismy 7 miesiecy, wrocilismy na stare mieszkanko zmieniajac
zamki...., remontujac i wynoszac wszystkie jej rzeczy.
--

Justyna - walkie!
http://walkie.cegla.art.pl & http://shanties.art.pl
http://www.banana.szanty.pl/przs/grupa/index.php?act
ion=pokaz&id=25
Nawet ząb bywa wstawiony!