Dnia Sun, 06 Jul 2014 21:51:03 +0200, collie napisał(a):

> "To naprawdę był bardzo spokojny pies. Dzieci się go nie bały i bawiły się
> z nim. Nieraz widziałam jak się na niego kładły..."

Jak już pisałam - pies jest pies. To wina dorosłych, co się stało, a nie
psa - to, że dzieci kładły się na psie, to dla psa próba siłowej dominacji,
której znosić nie jest w stanie, bo... jest psem. Dorośli powinni uczyć
dzieci, co wolno, a czego nie. Moje psy kiedyś o mało nie odgryzły ręki
durnemu młodzieńcowi, który zrobił sobie przystanek w rowerowej wycieczce i
drażnił je kijem wsadzanym między pręty w bramie, a co widział z dala mój
mąż, pracując w lesie przy bramie. Kiedy się psy do młodzieńca rzuciły, a
brama nieco popuściła, ten w strachu odskoczył i zaczął wygrażać głośno
nam, właścicielom. Tyle że za nim nadjechali na rowerach rodzice i mąż im
dokładnie wytłumaczył, co robił synek - rodzice byli rozsądni i synek
dostał wciry przy owej bramie, ad hoc, jak to sie mówi "za pamięci", żeby
wiedział na przyszłość, czego się spodziewać kiedy znowu będzie drażnił
jakiegoś psa.
--
XL "Nie należy mylić prawdy z opinią większości." Jean Cocteau