Marta Góra <m...@m...pl> writes:

> Aż się chce zaśpiewać za Grechutą:
>
> Lato, lato ech że ty
> Od gorąca Twych promieni zapłonęły liście drzew,
> od zieleni do czerwieni krąży lata senny lew
> mała chmurka nad jeziorem, mała łezka, słony smak
> pociemniało, poszarzało...
>
> Jesień, jesień jak to tak....

I za Waligórskim:

Raz staruszek, spacerując w lesie,
Ujrzał listek przywiędły i blady
I pomyślał: -- Znowu idzie jesień,
Jesień idzie, nie ma na to rady!

Pozdrawiam,
Grzesiek
--
Jako autor limeryków E. Lear słynie
Czytających go -- po kwaśnej poznasz minie.
Lecz należy mu się cześć
za wkład, który zechciał wnieść,
bo pionierem był w szacownej tej dziedzinie.
(C) Grzegorz Gigol