Dzień dobry ....

> Jeśli się chce kogoś zrozumieć, to można. Trochę cierpliwości, woli,
> wytrwałości - z obydwu stron. Sposobów na komunikację jest multum! W
> ostatnich dniach opanowałam porozumiewanie się li tylko za pomocą mimiki i
> byłam rozumiana doskonale! Nie trzeba slów, żeby ze sobą rozmawiać. Tylko
> ten, kto słucha, musi chcieć usłyszeć! [Sylwia! Powiedz, że prawdę gadam
> :)))]

Właściwie to chciałabym powiedzieć w tym wątku dużo więcej ale ....
w tej chwili chodzi mi po głowie tyle myśłi , że nie jestem w stanie
wysłowić tego co czuję.

Jestem jednak pewna jednego, że .......
nie trzeba mówić żeby być słuchanym tak jak i nie trzeba słów, żeby
rozmawiać (jak to napisała Daga).

Chcąc być dla kogoś,
stopień niepełnosprawności jest akceptowany i nie będzie problemem,
tak jeżeli chodzi o niepełnosprawnych między sobą jak i jak najbardziej
pełnosprawnych między niepełnosprawnymi.
Niepełnosprawność jest różna i powinna być wzajemnie uzupełniania na
zasadzie, że czego nie może jeden, dać może drugi.
Tylko trzeba chcieć.
Tylko .... ... a może aż tak wiele ?

Dlatego po tym jak dane mi było doświadczyć, to co do tej pory pozostawało
dla mnie w sferze teorii wiem, że
wzajemne zaufanie i bycie z sobą , dla siebie może zdziałać cuda.
Trzeba starać się nauczyć tej drugiej osoby .... tak jak czujemy i tak jak
ona nam podpowiada.

Jedni z nas wola mówić sami inni wolą być pytani .... to juz sprawa
indywidualna,
jednak jeżeli jedna strona da choć najmniejszy znak,
że chciałaby powiedzieć,
ze chciałaby być pytana,
chciałaby pytać ............ to starajmy się z tego korzystać a nie
unikajmy..

Nie jestem przekonana tak do końca, że mi się to udało ale myślę,
że innym napewno się to uda o wiele lepiej.

> Ale też ja może obracam się w
> niereprezentatywnym środowisku ludzi związanych z psychologią, a to też
> przecież specyficzny "rodzaj" ludzi...

Jeżeli wolno .....
ośmielę się twierdzić, że w tym względzie Twoje zainteresowania i
wykształcenie Dago,
pomaga a nie staje na przeszkodzie.
Specyficzna jest juz sama w sobie każda żywa istota.

> > Jakby cos, to sie polecam, czekam na inne ciekawe wypowiedzi :))

Wojtku,
od samego początku, a niebawem minie rok jak mi jako pierwszy powiedziałeś
dzien dobry na tej grupie,
czułam że jesteś nieszablonowy.

Doskonale zdajesz sobie sprawę tak jak i ja, że
np my będziemy mieli poważne trudności żeby się porozumieć.
Ale czy to jest równoznaczne z tym, że nie bedziemy z sobą rozmawiać?
Ja uważam, że nie, bo z każdej sytaucji jest zawsze wyjście jak się tylko
chce je znależć.
Które wyjscie wybierzemy będzie tylko i wyłącznie zależało do nas, prawda?
Jeżeli jedno z nas zrezygnuje .... przegramy,
tak jak inni, którzy sie zaszywają i z góry stawiają na przegranej pozycji.

I obojetne czy ktos jest niepełnosprawny czy pełnosprawny a czyta naszą
grupę dyskusyjną.
Ważny jest człowiek i dla mnie jeżeli nawet ktos tylko czyta to juz dużo
znaczy.
Przychodzi bowiem taki moment,
że czuje się potrzebę wypowiedzenia lub utożsamienia i wtedy pękaja
wszystkie bariery,
tak stopień niepełnosprawności jak i pełnosprawność pozostaje na uboczu a
pozostaje .......
CZŁOWIEK !!!!!
I obojętnym wtedy jest na jakiej grupie dyskusja ma miejsce.

--
Do usłyszenia
Sylwia
_____________________
e...@a...pl

Gdy uda Ci się swoją rzeczywistość potraktować jak marzenia,
to wszystkie Twoje marzenia stana sie rzeczywistością.