glob wrote:
> R e d a r t wrote:
> > U�ytkownik "glob" <r...@g...com> napisa� w wiadomo�ci
> > news:73e153ba-3e9c-4697-9558-285379d4c4d6@g27g2000yq
n.googlegroups.com...
> >
> > > Pisz �wiadomo��, b�dzie precyzyjniej.
> > Kwestia �wiadomo�ci jest bardzo ciekawa, ale wol�
> > jednak w obrazowaniu pewnych sprawa m�wi� konkretnie o m�zgu.
> > Dlatego, �e m�wi�c o m�zgu od razu mamy przed sob�
> > uporz�dkowan� struktur�. Kiedy my�limy o sobie, o swojej
> > �wiadomo�ci �atwo nam my�lec o tym, �e dyspnujemy nieograniczon�
> > przestrzeni�, elastyczno�ci� i nie jeste�my skr�powani.
> >
> > Natomiast przechodz�c na poziom m�zgu od razu mamy kilka
> > spraw:
> > - ka�da zmiana na poziomie �wiadomosci oznacza zmian� w m�zgu.
> > Zmianďż˝ elektrycznďż˝, chemicznďż˝ lub nawet strukturalnďż˝
> > (modyfikacja po��cze�, �cie�ek). Mo�emy oczywi�cie sformu�owa�
tezďż˝,
> > �e �wiadomo�� jest od m�zgu niezale�na w jakim� stopniu. Mo�emy
> > pr�bowa� znale�� takie ruchy �wiadomo�ci, kt�re nie s� zwiazane
> > z ruchami w m�zgu.
> > Wydaje mi si�, �e jednak �atwo przy takich za�o�eniach zupe�nie
odp�yna�.
> > Rozumienie jak dzia�a m�zg, branie tego pod uwag� - daje bardzo solidn�
> > baz�, sprowadza na ziemi� - do tego, by pr�bowa� okre�li�, na czym
> > polega granica �wiadomo�ci, na czym polega projekcja. Mo�na podzieli�
m�zg
> > na obszary i pokaza�, �e �wiadomos� w jaki� spos�b 'mieszka w nich'.
> > �e jest to bardzo wiele w wysokim stopniu niezale�nie dzia�aj�cych
> > mikro�wiadomosci, kt�re zamieszkuj� r�ne obszary m�zgu i si�
> > lepiej lub gorzej ze sobďż˝ komunikujďż˝, czasem ustawiajďż˝ siďż˝ w jednym
> > kierunku, czasem polaryzujďż˝ siďż˝ w opozycjach. Gdzieďż˝ w tym wszystkim
> > funkcjonuje co�, co mo�na by nazwa� uwag�, skupieniem, �wiadomo�ci�
> > 'ja', kt�ra si� przemieszcza, prze��cza na r�ne obszary m�zgu,
wybiera
> > sobie, z czym siďż˝ w danej chwili identyfikowaďż˝. Temat identyfikacji
> > z czymďż˝ jest tu bardzo istotny z punktu widzenia tematu takiego jak
> > w�a�nie projekcja czy rozumienie innych ludzi. Mo�na powiedzie�,
> > �e bardzo du�e obszary naszego m�zgu pracuj� na rzecz tworzenia
> > obraz�w, modeli �wiata zewn�trznego, z kt�rymi z za�o�enia
�wiadomo��
> > siďż˝ nie identyfikuje, tylko stawia w stosunku do nich 'w dystansie',
> > ogl�da je, analizuje. Czyli bardzo du�a cz�� naszego m�zgu ma
> > z definicji za zadanie pracowa� niezale�nie od tego, co nazywamy
> > '�wiadomo�ci�' i nie s� to obszary odpowiadzialne za podtrzymanie
> > podstawowych funkcji typu bicie serca, czy oddychanie, tylko
> > bardzo zaawansowane struktury modeluj�ce zjawiska o wysokim poziomie
> > abstrakcji, ��cz�ce szczeg�owo�� obraz�w, bod�c�w zmys�owych
> > ze sfer� emocjonaln�, intelektualn� itp. W �agodnej formie mo�na
> > to zaobserwowa�, kiedy my�limy o cz�onkach swojej rodziny.
> > Np. m�j m�zg utrzymuje bardzo �ywy i bogaty obraz/model mojej
> > ma��onki ;). Jestem pewien, �e ten model zjada 'na trwa�e' ca�kiem
> > poka�ne obszary zasobowe mojego m�zgu ;) Dzi�ki temu wiem,
> > czego po niej oczekiwa�, jak z ni� post�powa� itp itd. Jednakowo�
> > bez �adnych w�tpliwo�ci odr�niam siebie od mojej ma��onki.
> > A wi�c istnieje do�� (do�� ...) wyra�na 'kreska' mi�dzy moim
> > obrazem siebie samego, tego, z czym moja �wiadomo�� si�
> > identyfikuje, a tym, co jest modelem stoj�cym 'w opozycji',
> > co moja �wiadomos� identyfikuje 'to jest moja �ona i tym
> > akurat bardzo si�ode mnie r�ni' - mimo, �e oba obrazy
> > siedzďż˝ razem w jednej organicznej, delikatnej puszce.
> >
> > Te obrazy, modele nie s� roz��czne - bo istnieje bardzo du�e
> > powi�zanie, wsp�lny kontekst, w kt�rym z ma��owink�
> > razem �yjemy. Dlatego te� jej obraz jest wielowymiarowy.
> > Mamy w du�ym stopniu wsp�lne ja, jest bardzo wiele
> > obszar�w rzeczywisto�ci, z kt�rymi identyfikujemy si�
> > oboje w podobny spos�b.
> >
> > Natomiast w sytuacji modelowania rzeczy, z kt�rymi si�
> > nie identyfikujemy, m�zg ma du�y problem precyzyjnego
> > zamodelowania. Musi tworzyďż˝ modele bardzo oderwane,
> > odizolowane, maj�ce ma�o rzeczy wsp�lnych. Powstaje wi�c
> > ogromna presja na to, by tworzyďż˝ modele uproszczone,
> > p�askie, bezbarwne. "Niedopieszczone". Tworzenie takich
> > modeli i ich pog��bianie musi 'bole�', musi wymaga� od
> > �wiadomosci 'wysi�ku' - wysi�ku zmiany budowy m�zgu.
> > To po pierwsze. Po drugie - dobry model to model, kt�ry
> > �yje. Dobry model, dopracowany model jest atrakcyjnym
> > miejscem 'do zamieszkania'.
> >
> > Stad: tworz�c w sobie bardzo dobry, bogaty model
> > 'nienawi�ci', 'wroga' tworzymy sytuacj�, w kt�rej nasza
> > �wiadomo�� b�dzie kuszona, by si� z tym modelem
> > zidentyfikowa�, a je��i nawet nie zidentyfikowa� �wiadomie,
> > to ten 'model znienawidzonego wroga' mo�e niezale�nie
> > funkcjonowa� i wp�ywa� na nasze dzia�ania.
>
> A więc walcz o swój mózg;)To co ty piszesz jest oderwaniem od
> rzeczywistości, bo najbardziej abstrakcyjne i rzekomo obiektywne
> wywody logiczne poprzedza akt swobodnego wyboru; my naprzód wybieramy
> świat taki, jakim go chcemy mieć, a dopiero potem szukamy argumentów
> aby nasz wybór uzasadnić. Za pomocą woli kreujemy swoją rzeczywistość
> i świat, tym samym zmieniamy struktury mózgu, on jest plastyczny,
> dostosowuje się do naszych warunków, ale sam nie będąc świadomy
> jedynie umożliwiający świadomość, sam z siebie nie jest w stanie
> zmieniać swoich kształtów.
> Nauka jest przyziemna i sam widzisz, że podobno takich belgijskich
> pacjentów jest o wiele więcej, gdyż ostanio liczy się mózg, a nie
> świadomość.
>
> Inaczej pacjentom z minimalną świadomością pozostanie jedynie liczyć
> na swoich bliskich, którzy nie podzielą sceptycyzmu ludzi w białych
> fartuchach. (...)
> Matka Roma polegała przede wszystkim na własnej intuicji. - Kiedy
> podczas ubierania prosiłam, by rozluźnił mięśnie, robił to - wspomina.
> - I obracał do mnie głowę. Lekarze twierdzili, że to tylko odruchy.
> Ale ja zawsze wiedziałam, że w tym bezwładnym ciele kryje się mój syn.
Ach, zwróć uwagę na to , że wszystko ma swoja sprzeczność, wiec gdzie
jest sprzeczność mózgu, bo on jest ciałem? Zobacz na ten artykuł co
adamox wrzucił, jak w ramach obiektywizmu wyklucza się subiektywizm,
czyli świadomość. A poza tym system demokratyczny pochodzi z ciała, bo
podobnie wyglądamy, mamy ręce i nogi, głowę, więc jesteśmy równi
według prawa. Tylko nikt z demokratów nie chce widzieć że zawsze
będzie ten lepszy i ten gorszy, ten mądrzejszy i głupszy, człowiek
człowieka używa jak tyczki aby ponad niego wyskoczyć. Czyli w życiu
wszystko chierarchizujemy. Tak więc teorie swoje, a życie swoje.