Użytkownik margola & zielarz napisał:
(...)

to ja chciałam zabrac głos w sprawie pracujących mam. Pracowałam jak
Karola sie urodziła (od jej 4 m-ca), prace zmieniłam wracałam o 16 do
domu i mieszkałam z rodzicami wiec problemu nie było. Zmieniłam pracę,
pracowałam 4 lata- urodził sie Krzyś- wróciłam do pracy na 1,5 m-ca-
zwolnili mnie i chciałam napisac co ja teraz czuję jako matka (ta dobra
wg niektórych) siedzaca w domu. Sprzątam, gotuję, prasuję, piorę, jestem
z Krzysiem, chodzimy na spacerki i:
1) nie jestem bardziej wypocząta niz jak pracowałam
2) o dziwo dom wyglada tak samo, nie ma wiekszych błysków czy czegos takiego
3) jedna pensja mniej, co oznacza, ze jak ide na zakupy muszę się
zastanowic co kupić
4) po nocach nieraz nie sypiam, bo musze myslec jak spłacic auto, mieszkanie
5) mogłabym auta nie miec- ale jak dojeżdzac na rehabilitację, jak maz
ma pracować, jak jeździlismy na wczasy??
6) własnie kiedys mielismy 2 pernsje i wypoczywalismy nad morzem,
kupowałam dziecku rzeczy, które były jej potrzebne, teraz musze sie
zastanowić- w tym miesiącu buty, w nastepmym kurtka
7) moje samopoczucie nie jest lepsze, czuje sie zamknieta w klatce,
wszyscy naokoło pracują a ja w domu z dzieckiem, nieraz mnie szlag
trafia, ze ja ta kura domowa
8) byłoby lepiej, nie tylko finansowo, zebym pracowała chociaz na 1/2
etatu, narazie na 100 ofert pracy dostałam 80% odmownych odpowiedzi, a
im dłuzej siedzę w domu tym moje szanse maleją
9) czy dzieci zyskują?? nie sądzę, tak samo bywam zmeczona, poprostu
rano Krzyś, popołudniu sama z 2 dzieci, ze moja irytacja wieczorem w
stosunku do dzieci jest wieksza niz jak pracowałam i biegłam szybciutko
do domu aby zając sie dziećmi.
Wnioski:
chyba tylko jeden: sa kobiety, które mogą siedziec w domu, a są takie,
które szlag trafia, że siedzą w domu, a poza tym Polska nie nalezy do
krajów prorodzinnych.

--

Pozdrawiam
Magdalena + Karolina (27.10.97) + Krzysztof (05.01.03)
http://www.master.pl/~mwota/