cbnet pisze:
> http://groups.google.pl/group/pl.sci.psychologia/msg
/724dd4c590fdb4d9

Spodziewałam się tutaj raczej linka do mojej wypowiedzi na temat
krzywdzenia dziecka, no ale niech tam.

To co powyżej zacytowałeś, to twój odbiór sytuacji. Ja bym to lekko
zmodyfikowała.

Idę do sąsiada pożyczyć sól, on mi tę sól pożycza, a na odchodne mówi
"wczoraj ukradła mi pani rower". Ja na to "jakże?! Jaki rower, o co
chodzi?!", a sąsiad próbuje mi zamknąć drzwi przed nosem. Mocujemy się
chwilę, bo chcę sytuację wyjaśnić, aż w końcu on mi drzwiami wali w nos.
Potem sąsiad rozpowiada na całej ulicy, że jestem złodziejką. Ja nawet
zaczynam uważnie obserwować mój garaż, czy tam jakimś dziwnym trafem nie
ma obcego roweru. Podczas przypadkowych spotkań na ulicy, sąsiad nie
odpowiada mi na dzień dobry, a raz rzuca gniewnie - ten z naprzeciwka
jest jeszcze gorszym złodziejem od pani, ukradł mi samochód.

Przyznaję, że w moim przeszukiwaniu garażu i próbach wyjaśnienia
sytuacji z sąsiadem widać pewien niedostatek emocjonalny.

Ewa