Użytkownik "Mrowka" <m...@p...wp.pl> napisał w wiadomości
news:9o0neo$grv$1@news.tpi.pl...
> Dopadlo mnie cos z czym nie moge sobie poradzic:zaczelam panicznie bac sie
> smierci.Moze to wplyw ostatnich wydazen(atak na USA i tyle ofiar
> smiertelnych).
> Jak to mozliwe ze mnie nie bedzie?Czy zdaze wychowac dzieci?Czy jak sie
> poloze spac to rano sie obudze?Wiem,ze to jest chore...co zrobic aby o tym
> nie myslec?Prosze o powazne rady,bo jestem wystarczajaco zdolowana aby na
> dodatek czytac posty od ludzi ktorzy beda sobie robic
jaja.Pozdrawiam.Magda
>

Jeden z wielkich greckich filozofow, nie pomne dzis ktory, powiedzial rzecz
nastepujaca:
"Smierci nie ma".
Nie ma jej gdy zyjemy - bo zyjemy, nie ma jej gdy umieramy - bo nie ma juz
nas i nie ma kogo dopasc...

Mrowko...
Kazdy z nas kiedys...
taki jest odwieczny porzadek natury... i tego sie nie zmieni...
nie ma sie co oszukiwac... - i ja, i Ty, i nasi rodzice... i nasi
wnukowie...

Strach przed nieuniknionym...
...nie jestes sama, Mrowko. Codziennie miliony ludzi mysli podobnie jak Ty,
boi sie czegos, co ma "kiedys" nadejsc. Ale wielu z nich posiada
jednoczesnie czerpana z wiary nadzieje, ze ziemia nie jest kresem naszej
wedrowki, ze istnieje cos wiekszego, wazniejszego, piekniejszego. Raj? Eden?
Nirwana? Powrot jako lepszy byt?
... tyle roznych pojec... a przeciez ze soba tozsamych...

ale... ten strach przed nieuniknionym...
paralizuje Cie... nie pozwala dzialac... nie pozwala logicznie myslec...
A przeciez masz jeszcze tyle do zrobienia, prawda?

Ja znam tylko jeden sposob przezwyciezenia go -
Akceptacje Nieuniknionego.
To nadaje duszy spokoj, pozwala skupic sie na tym, co naprawde wazne jest w
naszym doczesnym zyciu. Na rodzinie, dzieciach... Przeciez wlasnie dzieki
nim bedziesz obecna na tym swiecie zawsze, czy to cielesnie, czy to jako
wspomnienie i jako integralna czesc ich samych, a potem ich dzieci... i
dzieci ich dzieci...
...Masz czas.
Kazdy z nas ma swoj czas.
Nie chodzi o to, jak dlugo on trwa.
Chodzi o to, jak go wykorzystamy.
Nie warto go trwonic.
Na strach.



Csirke