On Sat, 2 Feb 2002 11:27:39 +0100, "Piotr M :-\)"
<p...@p...onet.pl> napisał(a):

>na razie śmiem,m twierdzić ze ich wybory nie są w pełni świadome .
>dopiero może pomoc psychologa wszystkim członkom rodziny umożliwiła by
>unormowanie sytuacji i miłość uczucie miłości nie ma tu nic do rzeczy :))
>Panu który jest po wypadku psycholog jest potrzebny żeby mu uświadomił ze
>życie idzie dalej i trzeba się nauczyć od nowa żyć no i rehabilitant
>oczywiście
>jego siostrze bratu i zonire potrzebny jest do zwalczenia szoku jakim jest
>ta zmiana
>I dopiero wtedy gdyby warunki zostały spełnione moglibyśmy pokusić się o
>ocenę ich poczynań

Zgadzam się, tym ludziom potrzebna jest pomoc i na pewno wiele osób
mogłoby jej udzielić, ale czy oni jej chcieli, czy nie było tak, że
najłatwiej było się pozbyć człowieka? Tego samego człowieka, którego
akceptowano? Przecież ten Pan przed i po wypadku nie jest kimś innym,
nie stał się nagle zwierzęciem, duszę ma tę samą, a to jest
najważniejsze, ucierpiało jego ciało. Czy to jest powód do dorzucenia?
Nie mnie oceniać innych, ale ja bym tak na pewno nie postąpił.
--
Pozdrawiam
Jarek