Adam Pietrasiewicz wrote:
> Albo człowiek jest zdolny, albo niezdolny. Du Urzędu Pracy rejestrują
> się osoby gotowe do natychmiastowego podjęcia pracy, więc mnie się
> wydaje, że jeśli ktoś jest całkowicie niezdolny to nie jest racdzej
> gotów do natychmiastowego podjęcia pracy.

Aż mi się nie chce wierzyć, że nawet na tej grupie pokutuje dosłowne
traktowanie tej nazwy. Wprowadzając określenie "całkowicie niezdolny
do pracy" ustawodawca uczynił nam (niepełnosprawnym) bodaj
największą możliwą krzywdę. Właśnie dlatego, że obecnie większość
ludzi patrzy na tą nazwę, a nie na stojące za nią przepisy.
I jak teraz pracodawca ma zatrudnić całkowicie niezdolnego do pracy?
Przecież on jest niezdolny.
Jak teraz Lekarz Orzecznik ZUS ma orzec nadal niezdolność do pracy,
skoro ktoś podjął pracę?
Jak sąd i wyznaczeni przez niego biegli mogą uznać odwołanie od
decyzji ZUS odmawiającej renty, skoro wedle ich uznania wnioskodawca
może wykonywać _jakąś_ pracę, więc nie może być uznany za całkowicie
niezdolnego do pracy?

Rozumiecie, do czego zmierzam? Kiedy funkcjonowały określenia
kolejnych grup inwalidzkich, nikogo nie raziło, że inwalida II grupy
pracuje. Ba, byli inwalidzi I grupy, którzy mogli wykonywać jakąś
pracę. Teraz można mieć "znaczny stopień niepełnosprawności"
i pracować, ale niech się człowiek nie waży być "całkowicie niezdolny
do pracy", bo zaraz zostanie uznany za zdolnego. Bo przecież pracuje.

I jakoś nikogo nie obchodzi, że osoby niezdolne do pracy _mogą_
wykonywać pracę. Byle by to była praca w warunkach dostosowanych
do stopnia i rodzaju niepełnosprawności. I jeśli taki warunek będzie
spełniony, to mogą wykonywać _każdą_ pracę. I nikomu nic do tego.

Dlatego bardzo proszę, nie wprowadzajmy sami zamętu i nie szkodźmy
naszemu środowisku twierdząc, że osoba całkowicie niezdolna do
pracy nie może wykonywać żadnej pracy. Bo to nieprawda.

Pozdrawiam serdecznie,
Gerard