"eTaTa" <e...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:dpfaba$2o5$1@news.onet.pl...

>> mamy mózg nie autystyczny.
>> zmęczony chemią.
>
> Sobie pomyśleć musze.
>
> Historia jest krótka. Ma 19 lat.
> Może mieć 60.
>
> Nafaszerowany sterydami noworodek, nie oddaje
> społecznych odruchów/oczekiwań.
> To te 19 lat.
[...]
> Jak rozbudować mózg?
>
> Niby prościzna, ale trzeba budulca.
>
> Zawsze twierdziłem, za Wielkimi, że można odwzorować
> korę wykorzystując inne elementy.
> Czas to zrobić.
[...]
> Potrzebuję, trochę chemi.
> Wiem jak ruszyć proces, nie wiem jak zintesyfikować.


Nic nie wiesz.


> Mylę się?


Tak.


> Modelowanie przez propagacje.


I szczym do ludzi? Rozwiązanie będzie znane za kilkadziesiąt lat.
Albo kilkaset. Teraz nie masz nic. Wiedzy, narzędzi, sposobów,
specyfików. Jeśli twierdzisz, że czymkolwiek dysponujesz, jesteś
mitomanem.

Wyobraź sobie komputer, który "źle" działa, bo spaliło się
kilka tranzystorów ze stu milionów składających się na centralny
procesor. Czy domowym sposobem jesteś w stanie naprawić
ten procesor? Prześwietlić go i znaleźć uszkodzenie? Rozwiercić
później plastik obudowy, przebudować struktury wdyfundowane
w kryształ, napylić nowe połączenia mikronowych rozmiarów?
Albo chociaż dołączyć jakąś protezę w postaci kilku dodatkowych
elementów poza główną strukturą układu?

Bez schematów ideowych procesora nawet najlepiej na świecie
wyposażone laboratorium, dysponujące najlepszymi technologiami
oraz armią specjalistów mogłoby nie poradzić sobie z tak postawionym
zadaniem. A co dopiero mówić o jakimś tam amatorze, domorosłą
"złotą rączką".

W przypadku mózgu człowieka na ogół jest o wiele trudniej (tylko
w wyjątkowych przypadkach o wiele łatwiej). Oczywiście procesor
nie musi mieć wiele (albo nic) wspólnego z mózgiem człowieka,
wskazuję tylko skalę dzieła, na który się porwałeś. Jeśli faktycznym
problemem jest śmiesznie mała liczba kilku czy kilkuset milionów
brakujących/niewłaściwych połączeń (albo ubytek skromnego miliarda
neuronów), jakim sposobem i jakim cudem chciałbyś te braki (we
właściwy sposób!) uzupełnić? Podejdziesz do człowieka z wiertarką
Bosch'a? Wyhodujesz w piwnicy kultury neuronów wypreparowanych
z dżdżownicy? A może masz jakikolwiek zarys pomysłu na nieinwazyjne,
precyzyjnie ukierunkowane "odwzorowanie kory wykorzystując
inne elementy", czy tylko tak sobie strzępisz klawiaturę po próżnicy?

Moje zdanie jest takie. Za ileś tam lat będzie można leczyć wszystkie
dysfunkcje mózgu, a wiele z nich tylko w inwazyjny sposób, polegający
na połączeniu mikrochirurgii oraz namnażania/powielania neuronów
(lub zastępowania ich sztucznymi protezami). Z przygotowanym
precyzyjnym planem (schematem ideowym) mózgu, z przeprowadzonymi
wcześniej testami diagnostycznymi modyfikującymi plan standardowy
(uśredniony) do planu "zindywidualizowanego", testy wykazałyby
również konkretne uszkodzenia.

Wyobrażasz to sobie? Otwarta czaszka, dziesiątki i setki tysięcy
mikroelektrod robota chirurgicznego, w pobliżu potężny komputer
przechowujący i symulujący całą strukturę badanego/leczonego
mózgu (jeszcze przez dziesięciolecia nie będzie takiego komputera).
A i tak rekonstrukcje uszkodzeń mogą potrwać miesiącami.

Skonfrontuj teraz to futurystyczne wyposażenie z tym, czym
teraz dysponujesz oraz przyszłą wiedzę z tą, której nie masz.
I puknij się w głowę, bo tylko w ten sposób - oraz tylko ją -
- możesz teraz podleczyć.

--
Sławek