> Jestem też bardzo tolerancyjna dla wyznawców innych religii a także
ateistów;).


I chwała Ci za to :))

> Jednak Twoje przeciwstawianie "religia - psychoterapia" powoduje,
> że zaraz pojawi się atak na psychoterapię ze strony "hierarchicznych" i
twardogłowych.

W pewnych tendencyjnych publikatorach pojawia sie twierdzenie, ze terapie wiążą
sie z zagrożeniami, mają w sobie trochę z astrologi, magii, niebezpiecznego
otwierania sie na 2-go człowieka, ktory może namącić w duszy:))) I w ogóle
prawdziwy wyznawca danej religi (nie tylko KK) nie powinien korzystac z ich
usług. A powinien czerpać pomoc z wiary... Tylko że ta pomoc zwykle polega na
kręceniu się w zaklętym kole obwiniania, osądzania, zastraszania... ech...


> Więc jeśli komuś pomaga msza i spowiedź, to dlaczego nie ?

Oczywiscie i bardzo dobrze... Niech pomaga - tylko co znaczy pomaga ??? Pomaga
otrząsnąc sie z poczucia winy, grzechu, wstydu, żalu? Dobra. Nie neguję
wartości terapeutycznych jakie ma np. spowiedz i pociechy w trudnych chwilach
jakie daje wiara... Jednak uważam, że nie zawsze i wszedzie to wystarczy i że
nie zawsze i wszedzie ta droga rozwiąże problemy. Oczywiscie wybory należą do
samych zainteresowanych - nic na siłe :)

> Ja obserwuję ciekawe zjawisko - porzucenie wiary skutkuje bardzo szybko
poszukiwaniem
> wiary:) w coś innego, czasami w coś bardziej niebezpiecznego i szkodliwego,
zarówno

Prawda :) Może tez to być wiara wterapię, a sesja może być "spowiedzią". Dla
mnie ważne jest jednak jak ta nowa "wiara" wpływa na człowieka i na jego
relacje z linnymiludzmi, jak go rozwija, jak polepsza jego relacje, zmniejsza
ilość konflikótw z samym soba i z innymiludź,mi - to jest super. I niech nie
mysli jakiś lakik, że terapia np. sprowadza sie do dania przyzwolenia na "rób
co czujesz i co chcesz" w domysle zabija jak masz ochotę, gwałć, kradnij :))))
A wielu twardogłowych tak sądzi:(" A zasada w skrócie jest taka - masz prawo
mieć takie a nie inne uczucia, emocje - ale odpowiadasz za to co z nimi
robisz:) I np. ojciec dorastającej córki może czuć podniecenie seksualne
(ostatnio nawet zaczyna sie o tym mówić publicznie - wreszcie). Może tłumić te
fizjologiczne i normalne reakcje i czuć sie źle z tym, może też dopuszczać sie
kazirodztwa (uff... jakże to częste), a może po prostu wiedziec, że to co jest
jest normalne (a czesto ta wiedza i przywolenie na rozmawianie o tym zjawisku
wystradcza) nie robic nic. Podsumowując moim zdaniem - ten przykładowy ojciec
dorastającej córki nie odpowiada za reakcje fizjologiczne, ale odpowiada za to
co z nimi zrobi ....

> Gdyby za hierarchiami kościelnymi nie stała władza i pieniądze, być może ten
> wybór byłby wyborem rzeczywistym ale.. czy posiadanie rodziny nie skłania
> do podejrzeń, że "bliższa będzie koszula ciału" ?Sprawowanie władzy nad
> duszami daje profity. Zabiera też sporo czasu, potrzebnego rodzinie.


Zgadzam sie z Tobą w całej rozciągłości !!!

Piotrek. M.

--
Wysłano z serwisu OnetNiusy: http://niusy.onet.pl