Dnia 09-10-2006 o 21:12:35 Jerzy <j...@p...onet.pl> napisał(a):


> Chcemy pracowaae ,ale nie w obozach pracy "chronionej" i znowu nie za
> armo - pozdrawiam

Otóż problem jest w tym, że nie każdy ma uszkodzony kręgosłup. Jest
MNÓSTWO różnych schorzeń.

Podałem przykład tego listu i propozycji pracy w supermarkecie, bo prawda
jest taka, że ogromne rzesze niepełnosprawnych pracować nie chcą. Osoby,
które spotykają się w internecie czy na różnych konferencjach, to są osoby
aktywne, które CHCĄ coś ze swoim życiem zrobić.

Ja mówię o tych, których NIE spotykamy. Którzy w wyniku braku wsparcia
bliskich, a co za tym idzie zazwyczaj braku umiejętności i nawet odrobiny
pewności siebie siedzą w domach i patrzą smętnie przez okno, żyjąc w
przekonaniu, że się do niczego nie nadają.

W czasie konferencji w róznych miastach Polski rozmawiam z pracownikami
socjalnymi. WSZYSCY, naprawdę WSZYSCY mówią, że niechęć do wzięcią się w
garść i zmiany swojej sytuacji to największy problem osób
niepełnosprawnych. Mówią to ludzie, którzy na codzień zajmują się tymi
kwestiami, którzy znają te sprawy od podszewki.

Ostatnio byłem w Szczecinie. Spotkałem tam panią, która kieruje
stowarzyszeniem ludzi chorych na zanik mięśni. Mówiła o tym, że gdy
organizuje jakieś akcje, czy projekty z funduszy brikselskich, to ZAWSZE
największym problemem jest to, że NIE MA CHĘTNYCH. I to wcale nie ze
względu na jakieś kwestie związane z rentami - nie ma chętnych, bo LUDZIOM
SIĘ NIE CHCE. A gdy już się zgodzą łaskawie wziąć udział w jakichś
działaniach, to domagają się, żeby za nich robiono WSZYSTKO. Czyli
prezentują czystą postawę roszczeniową.

Nie wyobrażałem sobie, że skala tego zjawiska jest AŻ TAK wielka. Tematyka
postaw roszczeniowych niepełnosprawnych i niechęci do działania była
poruszana na naszej grupie wielokrotnie, ale teraz, gdy zjechałem już
kawał Polski, mogę powiedzieć, że skala zjawiska jest porażająca.

Wspaniałe jest też to, że jest tak wielu ludzi, którzy jednak działają i
chcą odmienić swój los.

Powiem tak - czy nam się podoba, czy nie, jesteśmy kowalami naszego losu.
Nic nie pomoże narzekanie i kwękanie oraz udowadnianie że się nie da -
nikomu od tego lepiej nie będzie.


--
Pozdrawiam
Adam Pietrasiewicz
Ogarnęła Cię lekka paranoja? Ktoś do listów ci zagląda?
http://www.paranoik.w.pl
http://stop-histerii.blog.onet.pl/